ချန်ဂင်တို့စခန်း

ခုနေများ နှစ်ယောက်သား ဘောက်ခါးချင်သပဆိုရင် “နေမမြင် ရေပြင်လွှမ်းတဲ့ မြောက်ယဉ်စွန်းတန်းကိုပဲ ခေါ်ခေါ် ပျော်ပါမယ်။” လို့ ပြောင်းဆိုရမလား မသိဘူး။ နေရောင်လည်း မမြင်ရဘူး။ မိုးတွေချည့်ပဲ ရွာနေတာ။ ရေပြင်ဖွေးဖွေးကြီးတွေ ပြည့်လို့။ မိုးကအုံသလို ခေါင်းကလည်း အုံလို့ နေ့နေ့ညည အိပ်လို့ချည့်နေတယ်။ စားစရာရှိ ထစားတယ်။ လူနာလာ ထကြည့်တယ်။ ဆေးတွေရောက်တယ်ဆို ထွက်သယ်လိုက်တယ်။ ဆီဈေးကြီးတော့ လူနာကိစ္စမဟုတ်ရင် မီးစက်မနှိုးချင်တဲ့အတွက် လိုင်းလည်း သိပ်မသုံးဖြစ်ပါဘူး။ လူနာတွေကတော့ လာပါတယ်။ မိုးထဲလေထဲ ခဲခဲယဉ်းယဉ်း လာရတာဆိုတော့ သူတို့လည်း တော်တော် အသည်းအသန် ခံစားရမှ လာတာပါ။ စစ်ပွဲမရှိလည်းပဲ SNA တွေ လက်သရမ်းလို့ gun shot wound တွေ ရောက်လာကြတယ်။ နန့်မွန်းဘုန်းကြီးကျောင်း အဝတင် ပစ်ခံရတာ။ […]

မနေ့ကတစ်ရက် မိုးတိတ်လို့ လမ်းကလေး ခြောက်မယ် မကြံသေးဘူး။ အခု မိုးတွေက သည်းသည်းမည်းမည်း ရွာလာပြန်ပြီ။ ရွာထဲရှိသမျှ ကုန်စုံဆိုင် တွေကလည်း ပြောင်တလင်းခါနေပြီ။ ဈေးဆိုင်ကယ်တွေမှ မဝင်နိုင်တာကိုး။ မိုးတိတ်ပြီဆိုပြီး ဒီနေ့ဝင်ချလာတဲ့ဆိုင်ကယ်တွေကလည်း မိုးနဲ့လေနဲ့ ရွှံ့နဲ့ဗွက်နဲ့ဆို အပျက်အစီးများဦးမှာ။ မထူးဆန်းဘူးလေ။ ဒါ သဘာဝပဲ။ နှစ်တိုင်းကြုံနေကျ။ တောင်ပေါ်က၊ ရပ်ဝေးက၊ cerebral malaria နဲ့ လာတဲ့လူနာတွေ ပိုများလာတယ်။ ကိုယ်တို့ဆေးရုံကလေးက သူတို့အတွက် ကူရာကယ်ရာ ဖြစ်နေတဲ့အတွက် ကျေနပ်ပါတယ်။ နည်းနည်းတော့ ပိုရုန်းရတာပေါ့။ ကိုယ့်ဝန်ကိုယ့်တာပဲ ဥစ္စာ။ ကိစ္စမရှိပါဘူး။ ကူညီထောက်ပို့တဲ့သူတွေလည်း အားလျော့မသွားဘူးဗျ။ အခက်အခဲအမျိုးမျိုးကြားက အပင်ပန်းခံပြီး ပို့ပေးကြပါတယ်။ လိုင်းပေါ်မှာ ပိုက်ဆံတွေလည်း စဝင်နေပါပြီ။ Loki လေးတောင် စတားတွေအများကြီးရှာပြီး ဒေါ်လာတွေ ထောက်ပံ့နိုင်တယ်။ သူ့ဆရာ […]

မိုးတိတ်သွားပေမယ့် ရေကျဖို့က တစ်ရက်နှစ်ရက် စောင့်ရပါဦးမယ်။ ချောင်းရေတွေက တိုးနေသေးတာကိုး။ ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ ချင်းတွင်းမြစ်ရေ တိုးလာလို့ ဟုမ္မလင်းမှာတောင် ရေကြီးရေလျှံမယ် သတိပေးချက် ထုတ်ထားတယ်။ ချောင်းရေတိုးရုံတင်မဟုတ်ဘူး။ ကမ်းပါးတွေပါ ပြိုလိုက်လာလို့ သွားနေကျတောလမ်းကလေးတွေတောင် ဆက်သွားလို့ မရတော့ပါဘူး။ ဆေးတွေပစ္စည်းတွေ လိုက်စစ်ပြီး အလေအလွင့် အပျက်အစီး မရှိအောင် လိုက်သိမ်းရင်း အဆက်မပြတ်လာနေတဲ့ ငှက်ဖျားလူနာတွေကို ဆက်ကုရပါတယ်။ အင်းတော်ကြီးပတ်ပတ်လည်တဝိုက်မှာလည်း ငှက်ဖျားက ကပ်ရောဂါများလို outbreak ဖြစ်လို့ ကိုယ့်ဆီက ဆေးဝါးအကူအညီများ လာတောင်းကြပါတယ်။ ကတ္တရာလမ်းပေါ်ကနေ တောထဲဗွက်ထဲက ဆေးရုံကို ဆေးလှမ်းတောင်းရတဲ့အဖြစ်ပါ။ ကိုယ့်ဆီမှာတောင် မလုံမလောက်နဲ့ဥစ္စာ။ သူတို့ကို ဘယ်လိုပြန်မျှရမှာတုန်း။ ဒီမှာ ဆေးတွေရဖို့ ကိုယ်က ပါးစပ်ကလေးစိုက်ပြီး လှမ်းအော်တောင်းထားတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒီနေ့ဆို မိုးထဲလေထဲ ဗွက်တောထဲမှာ ကိုယ်တိုင် အဲ့ဒီကတ္တရာလမ်းပေါ် […]

ဒီမနက် မိုးတွေရွာနေတယ်။ သည်းလိုက်ဖွဲလိုက်နဲ့ တိတ်ကိုမတိတ်ဘူး။ ရွာမှာပေါ့လေ။ ဝါပဲဝင်တော့မယ့်ဥစ္စာ။ အအေးပိုင်းက သတ္တဝါများလို ဆောင်းခိုတဲ့ အလေ့မရှိပေမယ့်လည်း ကိုယ့်အရပ်ကိုယ့်ဒေသနဲ့ကတော့ မိုးခိုရတာပေါ့။ လမ်းတွေရေမြုတ် ရွှံ့နူးပြီး ဗွက်အိုင်ကြီးတွေ ဖြစ်နေလို့ ဝင်ထွက်သွားလာလို့ မရတော့ပဲ အိမ်တွင်းအောင်းနေရတယ်။ လူနာတွေကတော့ ရောက်အောင်လာကြသားဗျ။ မနေ့က သေနတ်မှန်တဲ့လူနာဆို ဖြည်းဖြည်းချင်းလမ်းလျှောက်လာရလို့ ၆ ရက်တောင် ကြာသတဲ့။ ဒဏ်ရာက အနံ့တွေတောင် ထွက်နေပြီ။ ဒီအတိုင်း ၆ ရက်နေလို့မှ မသေရင် ကိုယ့်ဆီရောက်ပြီးမှတော့ သေလို့မဖြစ်သေးဘူး။ နောက်ဘက် လက်ပြင်က တေ့ပစ်လိုက်တဲ့ဒဏ်ရာဟာ ပုခုံးအထက်နားဆီကို တိုးလျှိုပေါက် ပွင့်ထွက်လာတယ်။ သေပြီဆိုပြီး ပစ်ထားခဲ့ရာက မသေလို့ ကိုယ့်ဆီရောက်လာတာ။ ဒီလအတွင်း ကိုယ့်ဆေးရုံမှာ အသေအပျောက် မရှိပါဘူး။ ငှက်ဖျားလူနာ ၄၀၀ နီးပါး၊ OPD လူနာ […]

မနေ့ညက လက်နက်ကြီးတွေနဲ့ နီးနီးကပ်ကပ် ပစ်ထားတော့ ရှေ့တန်းမှာ လွှတ်ထားတဲ့ ဆေးရုံအဖွဲ့တွေကို စိတ်မချပါဘူး။ အဆင်ပြေမပြေ သွားကြည့်ချင်သေးတာ။ သို့သော်လည်း ဆေးရုံပိတ်ထားတဲ့ကြားထဲက လူနာတွေကလည်း အဆက်မပြတ် လာနေတုန်း။ ဒီအရပ်မှာ ငှက်ဖျားဖြစ်စရာ လူကို မကုန်နိုင်သေးပါလား။ ဆေးတွေ ထပ်ရောက်လာလို့သာ တော်တော့တယ်။ ဒဏ်ရာရတဲ့လူနာ စုစုပေါင်း ၅ ယောက် ရောက်လာပေမယ့် အပေါ်ယံ သေးသေးမွှားမွှား ဒဏ်ရာလေးတွေမို့ ဓါတ်မှန်ရိုက်ပြီး ထုံဆေးနဲ့ အစထုတ်လိုက်ရုံပါပဲ။ အငယ်တွေ လုပ်လို့ရလို့ စိတ်ချလက်ချ ထားခဲ့ပြီး ဟိုဘက်ဆေးခန်းကို ကူးပါတယ်။ ဟိုဘက်မှာ လူနာမလာပေမယ့်လည်း စစ်ပွဲနဲ့ နီးလွန်းတော့ ကိုယ့်လူတွေရဲ့ လုံခြုံရေး၊ ဘေးအန္တရာယ်ကင်းရှင်းရေးကိုပဲ ဂရုစိုက်ရတယ်။ သူတို့ဆီမှာလည်း ငှက်ဖျားနဲ့မကင်း။ ဗိုက်ကြီးသည်တစ်ယောက်ကတော့ ဒီမှာမွေးလို့ရမလား ဆို လာပြတယ်။ နေ့စေ့လစေ့ကြီး။ နန့်မွန်းဆေးရုံမှာ […]

မုန်တိုင်းရဲ့မျက်စိ ဆိုတာ မုန်တိုင်းအလယ်မှာ ရှိနေပြီး အလွန်တည်ငြိမ်တယ် လို့ ပြောကြတယ်။ ကိုယ်တို့လည်း အခု မုန်တိုင်းမျက်စိထဲမှာ ရောက်နေကြသလား မပြောတတ်ပါဘူး။ သစ်ရွက်ကလေးတွေတောင် မလှုပ်ခတ်ဘူး။ တည်ငြိမ်အေးဆေးလို့နေတယ်။ စစ်ပွဲရဲ့ အလယ်ပဟိုရ်ချက်မကြီးမှာ ရှိနေလျက်နဲ့လေ။ ကားတွေဆိုင်ကယ်တွေ အဝင်အထွက် ပိတ်ချလိုက်တော့ ဈေးသည်တွေတောင် မလာနိုင်တော့ဘူး။ ရိက္ခာခြောက်တွေလည်း စားရင်းနဲ့ ကုန်တော့မယ်။ ညောင်ပင်ဘက်က မွေးလူနာတစ်ယောက် လာချင်တယ် လို့ ဖုန်းဆက်သော်လည်း လုံးတုံမှာ စစ်မျက်နှာဆိုင်ထားလို့ လာမရဘူး။ မနေ့ကတော့ အူအတက်ယောင်တဲ့ PDF ကလေးတစ်ယောက် ရောက်အောင်လာလို့ ခွဲပေးထားတယ်။ ကျန်တာတော့ အထိအခိုက် မရှိပါဘူး။ အရမ်းကို တည်ငြိမ်နေတယ်။ ရွာမှာလည်း လူတောင် မရှိသလောက်ပဲလေ။ ရှိတဲ့သူကလည်း ကိုယ်တွေလို နားကလေးစွင့်လို့ အရိပ်အခြေကြည့်ပြီး နေနေကြတာ။ စစ်တိုက်မယ့်သူတွေလည်း အသံမထွက်ပဲ […]