ချန်ဂင်တို့စခန်း

မြန်မာပြည်မြောက်ဖျားက ပူတာအို နဲ့ ခေါင်လန်ဖူးမှာဆိုရင် ဥတု ၃ လီ မရှိပဲ မိုးရာသီ နဲ့ ဆောင်းရာသီသာ ရှိတယ် လို့ ပြောကြပါတယ်။ ဆွမ်ပရာဘွမ် မှာ ဆိုရင်တော့ “၁၂ လ ရာသီ ချိန်ခါမရွေး မိုးသံပေးနေ။” လို့ သီချင်းထဲမှာ ပါတယ်။ ဒီလိုဆိုရင် ကိုယ်တို့လည်း ရန်ကုန်မှာ ဆောင်းပျောက်နေပြီ လို့ ပြောလို့ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရန်ကုန်မိုးက ဘယ်လောက်ပဲသည်းသည်း ဝါဆိုမှ စ ရွာ၊ သီတင်းကျွတ်ရင် တိတ်တာပဲ။ အခု အင်းတော်ကြီးမှာတော့ ကဆုန်လက ရွာနှင့်တာ သီတင်းကျွတ်လ ကုန်တော့မယ်။ မတိတ်သေးဘူးဗျ။ အခုကို စွေစွေချုန်းချုန်း ရွာနေတုန်း။ ဆေးရုံဘေးမှာတောင် နွံထဲ၌ လှည်းဘီးကျွံနေသည် တဲ့။ လမ်းတွေဆိုးလို့ လူနာတွေ […]

တစ်ရက်ပြီးတစ်ရက် ကျော်ဖြတ်လာတဲ့ နေ့ရက်တိုင်းမှာ အသစ်အသစ်သော စိန်ခေါ်မှုတွေကို ရင်ဆိုင်ဖြတ်သန်းရင်း တရွေ့ရွေ့ ခရီးဆက်လာခဲ့တာ အရှိန်တွေလည်းရလို့ အဆင့်တွေလည်း တက်ခဲ့ပါပြီ။ C- arm လက်ဆွဲဓါတ်မှန်လေးရပြီဆိုတော့ လွန်ခဲ့တဲ့ ၇ လက သေနတ်မှန်ထားတဲ့သူကလည်း တံတောင်ဆစ်ရှေ့မှာ အိုးတိုးအောင့်တောင့်နဲ့ ကျည်ဆန်ဖူးကလေး ထုတ်ချင်ပါသတဲ့။ လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၀ နှစ်တုန်းက လက်နက်ကြီးမှန်ဖူးတဲ့ ဦးလေးကြီးကလည်း ကျည်ဆန်များ ကျန်ဦးမလား ရှာချင်ပါသတဲ့။ ကောင်းပြီလေ။ ဒီကလည်း တစ်ခါမှ မသုံးဖူးသေးတဲ့ စက်အသစ်ကလေးကို လူနာအစစ်ကြီးတွေနဲ့ စမ်းကုကြည့်ချင်သေးတာပေါ့။ စစချင်းမှာ သွေးသံရဲရဲ သေကောင်ပေါင်းလဲ case ကြီးတွေနဲ့ လက်တွေ့ မစမ်းချင်ဘူး။ ပထမလူနာက တံတောင်ဆစ်မှာဆိုတော့ ဇက်ကြောခွဆုံကနေ လက်တစ်ချောင်းလုံး ထုံသွားအောင် အကြောပိတ်ရတယ်။ မိုင်းထိလူနာတွေတုန်းက လုပ်သလိုပါပဲ။ Butterfly iQ အာထွာဆောင်းစက်ကလေးနဲ့ထောက်ပြီး […]

ကိုဗစ်ကြောင့် တစ်ပါတ်လောက် ခွဲခန်းပိတ်ထားရာကနေ ပြန်စဖြစ်တော့ Urgent Caesar တစ်ယောက်နဲ့ ပြန်ဖွင့်ဖြစ်ပါတယ်။ လူနာကတော့ တခြားသူ မဟုတ်ပါဘူး။ ကိုယ်တို့ဆေးခန်းဖွင့်စကတည်းက လာပြနေကျ လည်ပင်းကြီးရောဂါနဲ့ ကလေးမပါ။ မမအိုဂျီရောက်ကာစမှာ မင်္ဂလာဆောင်တယ်။ အခု သူတို့ကလေးလေး မွေးပေးရပြီလေ။ သူ့အတွက်ဆေးတွေ မပြတ်မှာပေးရတာပဲ တစ်နှစ်ပြည့်ကာနီးပြီပေါ့။ ကလေးမှာပါ ရောဂါပါလာရင် မွေးရဖွားရ ခက်မှာစိုးလို့ ကိုယ်တို့လည်း မျက်စိဒေါက်ထောက် ကြည့်နေကြတာပါ။ ဗိုက်စနာတော့ မမအိုဂျီက ခြင်ထောင်ပါယူသွားပြီး ဆေးရုံမှာ စောင့်မွေးပေးတယ်။ တော်တော်နဲ့ ခေါင်းမဆင်းတော့မှ ခွဲမွေးမယ်လို့ decide လုပ်ရတာ။ သူခွဲမယ်ဆို ကိုယ်တို့လည်း ချက်ချင်းခွဲခန်းပြင်ပြီး လူနာတန်းသွင်းတော့တာပဲ။ လိုချင်တာ ဖြစ်ချင်တာကို အခုလို အခုရအောင် လုပ်နိုင်လို့ စိတ်ချမ်းသာရတယ်။ လူနာလည်း မပင်ပန်းဘူးလေ။ ဖြူဖြူထွားထွား သမီးမိန်းကလေးတစ်ယောက်မွေးတယ်။ သူတို့ဗိုက်တွေ […]

“သီတင်းကျွတ် ပွဲတော်ကြီး ပြီးတော့ တန်ဆောင်မုန်း တန်ဆောင်တိုင် ဆီမီးကမြိုင်” အဲ့သလိုသာ အချိန်တွေကို ရွှေ့ယူလိုက်ချင်တော့တာပဲ။ အခု သီတင်းကျွတ်ကပြီးပြီ။ မိုးက မပြီးသေးဘူး။ ရွာကောင်းတုန်းရယ်။ ခြိမ်းကလည်းခြိမ်း သွန်ကလည်းသွန်။ ချောင်းထဲ ရေချိုးနေရင်းမှာကို ရေတွေတိုးလာပြီး ကမ်းပေါ်လျှံတက်လာတယ်။ သင်္ကြန်ပြီးကတည်းက စရွာလိုက်တာ သီတင်းကျွတ်လပြည့်ကျော်တာတောင် ရွာကောင်းတုန်းဆိုတော့ ဒီနှစ်မိုးရာသီဟာ နှစ်တဝက်လောက်ကို ရှိတာပဲ။ အရင်နှစ်တွေကတော့ ဒီလောက် မိုးမကောင်းဘူး ပြောကြတယ်။ ပြင်ဦးလွင်၊ တာချီလိတ်၊ တောင်ပေါ်မြို့တွေတောင် မကြုံစဖူး မကြားစဖူး ရေတွေကြီးကုန်တဲ့နှစ်ပေါ့။ ဒီမိုးကြောင့်တော့ အောက်ပြည်အောက်ရွာမှာ ထူးပြီး စပါးကောင်းစရာ စပါးပျက်စရာ မရှိတော့ပါဘူး။ ရွာပါပျက်လို့ မီးလောင်ပြင်ဖြစ်ကုန်မှပဲဟာကို။ ကျီထဲရှိတဲ့စပါးပါ မီးပုံရှို့ကြတာ။ ဒီမှာတော့ စပါးခင်းတွေ ရင့်မှည့်ကုန်ပြီ။ ရှေ့လလောက်ဆို ရိတ်ကြသိမ်းကြရတော့မယ်။ မနှစ်တုန်းက အဲ့ဒီအချိန် ဆေးရုံဆောက်ဖို့ […]

အခုရက်ပိုင်း လူနာတွေက များသလို အင်တာနက်ကလည်း လိုင်းမကောင်းပါဘူး။ Specialist consultation လိုတဲ့ case တွေကို လိုင်းပေါ်ကနေ ချိတ်ဆက်ပြသရတာ တော်တော်ကို ရွာလည်ပါတယ်။ စာရိုက်တာတောင် အဝိုင်းလေးတလည်လည်နဲ့ နာရီဝက် တစ်နာရီလောက် ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်း ပို့နေရတာ။ ဓါတ်ပုံတွေ ဗီဒီယိုတွေဆို စဉ်းစားသာကြည့်။ နောက်ပြီး တစ်ယောက်ပြမပြီးသေးဘူး။ နောက်တစ်ယောက်ပါ ပြစရာ တန်းစီထားနှင့် ရတယ်။ ပြီးရင် ရလာတဲ့ treatment ကို အချိန်မီဝင်အောင် ပေးပြီး၊ ရလာတဲ့ outcome ကိုလည်း ပြန်သတင်းပို့။ ဖုန်းတစ်လုံးနဲ့ လိုင်းမိရာ နေရာ ပြေးပြေးပြီး စာပို့နေရတာပေါ့။ ဆေးတွေကုန်ပြီ လိုပြီ ဆိုရင်လည်း ဒီအတိုင်း၊ မှာထားတဲ့ဆေးတွေ ရောက်ပြီဆိုရင်လည်း ဒီအတိုင်းပေါ့။ ဒီကြားထဲ စာအဆက်အသွယ်တွေ ပြန်ကြားဖြေရှင်းနေရတာလည်း တစ်မျိုး။ […]

ဒီနေ့ သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့ ရှိပါပြီ။ မိုးကတော့ ရွာနေတုန်းပါပဲ။ ဆေးရုံမှာတော့ ကိုယ်တို့တွေ self isolate လုပ်နေတာ ရက်မပြည့်သေးပါဘူး။ ရွာထဲကလူတွေလည်း အလိုက်သိစွာ လူနာလာမပြတော့ဘူး။ သူတို့ကိုယ်တိုင် ကိုဗစ်ဖြစ်တယ်ထင်မှ လာပြကြတယ်။ စုစုပေါင်း ရွာထဲက ၅ ယောက် ပိုးတွေ့ထားပါတယ်။ သီတင်းကျွတ်နဲ့ရောပြီး စာသင်ကျောင်းတွေတော့ ပိတ်ထားနှင့်တယ်။ ကိုယ်တို့ထဲမှာ နေမကောင်းတဲ့သူတွေက သက်သာလာပြီး နောက်ထပ်ကူးစက်မှုတော့ မရှိပါဘူး။ ကံကောင်းချင်တော့ အရေးပေါ်ခွဲလူနာကလည်း မလာဘူး။ ရွာထဲမှာတော့ မီးထွန်းပွဲလုပ်ကြပါတယ်။ ကိုယ်တို့လည်း အားကျမခံ ကိုယ့်ဆေးရုံရှေ့ကိုယ် ဖယောင်းတိုင်လေးတွေ ထွန်းကြတယ်။ မူကြိုကလေးတွေနဲ့ ဆီမီးမျှောမလို့ မီးပုံးလေးတွေ ခေါက်ထားပေမယ့် မလုပ်ဖြစ်တော့ပါဘူး။ သူများလာလာပေးတဲ့ မုန့်တွေတော့ စားရပါတယ်။ မုန့်ဖက်ထုပ်တွေပါ။ အုန်းသီးနဲ့ ငါးပေါက်ဆံနဲ့ လုပ်ကြတယ်။ တောင်ပေါ်ဘုရားကို ဆီမီးထွန်းဖို့လည်း မသွားနိုင်တော့ဘူး။ […]