ချန်ဂင်တို့စခန်း

ချမ်းအေးတဲ့ တန်ခူးလရာသီ လို့ ပြောရင် ဒီအရပ်မှာတော့ နောက်ပြောတာ မဟုတ်ဘူး။ တကယ်ပါ။ မနက်လင်းကတည်းက နေရောင်ဆိုတာ ပြောက်တောက်ကျားတားလေးပဲ မြင်ရတယ်။ တနေကုန် မိုးတွေအုံ့နေလို့ ဆိုလာတောင် အားမဝင်ဘူး။ ခွဲခန်းထဲမှာလည်း လူနာကချမ်းလို့ အဲကွန်းတောင် ပိတ်ထားပေးရတယ်။ ညနေစောင်း ရေချိုးချိန်တန်တော့လည်း အေးနေတုန်းပဲ။ ချောင်းထဲ မချိုးနိုင်ဘူး။ အိမ်မှာ ရေနွေးနဲ့ချိုးဖို့ပြင်နေဆဲ ဆေးရုံက လူနာလိုက်ခေါ်တယ်။ ကိဿဂေါတမီ မုန့်ညင်းဆီတောင်းသလိုပဲ။ ကလေးနီတာရဲလေးပိုက်ပြီး “ကျွန်တော်သားလေးကို ကြည့်ပေးပါဦး။” ဆိုတော့ ကလေးငိုသံက ပြာအက်အက်နဲ့။ သူက တက်နေတယ် လို့ ပြောပေမယ့် ကလေးက တက်နေတာတော့ မဟုတ်ဘူး။ ပါးစပ်ထဲမှာ မက်ခရုတွေဖွေးလို့။ “ဘယ်တုန်းကတက်တာလဲ။ ဘယ်ကလာပြတာလဲ။” လို့ မေးတော့မှ သူ့နောက်က ကလေးအမေကိုမြင်တယ်။ ဒါ ဝါဒ်ထဲက လူနာလေ။ […]

ရန်ကုန်မှာ မီးတွေပြတ်လို့ အရမ်းပူအိုက်နေပြီ လို့ ပြောကြတယ်။ ကိုယ်တို့ဆီမှာတော့ မီးမရှိလည်း ညခင်းပိုင်း မနက်စောစောတပိုင်း အနွေးထည်တွေ ပြန်ဝတ်နေရတုန်းပဲ။ အိပ်တဲ့အခါ စောင်ခြုံအိပ်ရတုန်းပဲ။ မိုးရွာရွာနေတာ ၃-၄ ရက် ရှိပြီဆိုတော့ နွေဝင်မလိုလိုနဲ့ မိုးကိုခုန်ကူးသွားသလိုရှိတယ်။ လေတွေလည်းကြမ်းတယ်လေ။ လူနာဆောင်ဘေးမှာ ကာထားတဲ့ ကန္နားဖျင်း တာရပတ်စတွေက လေပင့်တော့ ပြဲထွက်ကုန်တယ်။ တစ်နှစ်သက်တမ်း ကျော်လာပြီဆိုတော့ ဟောင်းလာပြီ မဟုတ်လား။ မီးစက်အဟောင်းကလေးတစ်လုံးကလည်း ပျက်သွားပြီ။ အသစ်ပြန်ဝယ်ရတော့မလို ဖြစ်နေတယ်။ သူ့ခမျာလည်း နားမှမနားရရှာပဲကိုး။ ညဘက်အိမ်သုံးဖို့ မီးစက်မမောင်းပေမယ့်လည်း ခွဲခန်းရှိရင်၊ မွေးခန်းဖွင့်ရင်၊ နှိုးရတယ်။ ပစ္စည်းကိရိယာတွေ ပေါင်းဖို့၊ ရေတင်ဖို့ နှိုးရတယ်။ လူနာများလေ အလုပ်လုပ်ရလေ မဟုတ်လား။ လူနာကတော့ ကိုယ့်မှာ စာရင်းဇယားလေးနဲ့ မှတ်ထားလို့ သေသေချာချာသိမ်းတယ်။ ပြီးခဲ့တဲ့လကုန်အထိ စုစုပေါင်း […]

ဟိုဘက်ရပ်ကွက်က တပ်မတော်နေ့အခမ်းအနားလုပ်တာကလည်း မုဆိုးမရွာသူတသိုက်ကို ထမီခါးတောင်းကျိုက်ပြီး တပ်ဦးကချီစေသတဲ့။ သံဃာတော်မထေရ်များက မာတုဂါမများအား သပြေပန်းရေချမ်း ကပ်လှူပူဇော်သတဲ့။ ဗိုလ်ရှုခံကာချုပ်ကြီးကလည်း “တိမ်တွေပျံလာတာမော့ကြည့်လို့ သီချင်းဆိုတာကောင်းတယ်။” ဆို မျက်ဖြူကြီးကို လန်နေတာပဲ။ ပရမ်းပတာတွေပါကွယ်။ ကိုယ်တို့ကသာ တပ်မတော်နေ့ အထိမ်းအမှတ်နဲ့ ပြည်လုံးပတ်ဆော် လေတပ်တော် လုပ်မလား အောင့်မေ့နေတယ်။ တကယ့်တကယ်မှာတော့ သူတို့စခန်းတွေပဲ အသိမ်းခံလိုက်ရတာ။ ခုတော့ ကြင်စိုးလေးဘဝဟာ “ကောင်းကင်ပေါ်လည်း မော့မကြည့်ရဲ။ ဒေါ်အုန်းကြည် ဆင်းလာနိုး။ အောက်လူတွေက အသုတ်အသုတ်နဲ့ လက်နက်ချအလင်းဝင်။ ရင်နာဖွယ်ပါ လှည်းကလေးနဲ့ အလောင်းများ တွန်းကာအလာ။ သခင်ရန်ရှာသူ ခွေးကြီးများက ဝိုင်းပြီးဟောင်တယ်ဟေ့။” ဆိုတာမျိုး ဖြစ်နေပြီ။ ကိုယ်တို့ကတော့ အဲ့ဒီညက လေယာဉ်မလာတာနဲ့ နောက်တစ်နေ့ မနက်မှာ ပုံမှန်အတိုင်း အလုပ်ပြန်စနေပါပြီ။ မသာရှင်ကတော့ အသုဘလုပ်ဖို့ ရောက်လာပြီး အလောင်းသင်္ဂြိုလ်ပြီးနှင့်လို့ […]

“မြူးကြွတဲ့တေးသံ ပျံ့လွင့်လို့နေ ကူးပြောင်းစ တန်ခူးလေမှာ…” တဲ့။ သင်္ကြန်သီချင်းတွေတောင် ကြားနေရပြီနော်။ ဒီနှစ်သင်္ကြန်က ကျရောကျဦးမှာလား။ သီချင်းဆိုမယ့်သူတွေကဖြင့် ငွေအကြေတောင် ယူထားပြီးပြီ ထင်ပါတယ်။ VVIP တွေ စီစဉ်တဲ့ပွဲဆိုတော့ “သိကြားမင်းဖျက်တောင် မပျက်နိုင်ပါဘူးရှင်။” လို့ ထင်မှာပေါ့။ ကမ်းခြေဟော်တယ်တွေမှာများဖြင့် အခန်းလွတ်ကို မဆိုထားနဲ့ သောင်ပြင်မှာ အိပ်ယာလိပ်ကလေးပဲ ခင်းအိပ်ပါ့မယ် ဆိုတာတောင် နေရာပေးစရာ မရှိတော့ဘူးတဲ့။ စင်္ကာပူက တိုပါးယိုးကျောင်းမှာတောင် မရင်ရွှေကြီးခေါ်ပြီး “မိချောရေ မိချောရေ။ မေလုံး။” လို့ လုပ်ကြမှာဆိုပဲ။ မအိုင်ရင်းကြီးပါ ဖိတ်လိုက်လေ။ သူ့သားတွေ ဗီဇာရအောင် ပြောပေးမယ့်သူ ရှိတယ် လို့ လက်တို့လိုက်။ တော်လှန်ရေးရဲ့ ကျေးဇူးရှင်တွေဆိုသည်မှာလည်း ကန်တော့ပလ္လင်လို သင်ပုတ်ခုံနဲ့ တန်းစီကန်တော့လို့တောင် ကုန်နိုင်ဖွယ်ရာ မရှိပေါင်ဗျာ။ ထိန်းကျောင်းတည့်မတ်ပေးလိုသော ပဲ့ကိုင်ရှင်ကြီးများကလည်း မနည်းမနော။ […]

“ဒီနေ့ နဲ့ မနက်ဖြန်အတွက် သင်ဘာတွေလုပ်ဖို့ စဉ်းစားမလဲ။” တဲ့။ မစဉ်းစားပါဘူး။ စဉ်းစားစရာမှ မလိုတာ။ ဒီနေ့အတွက်ရော မနက်ဖြန်အတွက်ရော အလုပ်တွေ တန်းစီနေတယ်။ ခွဲစရာရှိရင် ခွဲမယ်။ ခွဲစရာမရှိ အတွင်းလူနာတွေ အပြင်လူနာတွေ ကြည့်ရမယ်။ အဲ့ဒီလူနာတွေ ဆေးကုဖို့ လိုအပ်တဲ့ ဆေးဝါး ကိရိယာတွေ ပြည့်စုံအောင် စီစဉ်ရဦးမယ်။ အဲ့ဒီထဲကမှ အချိန်ရလာရင် ယိုယွင်းစပြုလာတဲ့ ရုပ်ဝတ္ထုပစ္စည်းတွေကို ပြုပြင်မွန်းမံတဲ့အလုပ် လုပ်ရမယ်။ အလုပ်တွေကို ပုံလို့။ စာရေးတာတောင် သန်းခေါင်ကျော် တရေးနိုးမှ ရေးနိုင်တယ်။ ကိုယ့်အတွက်တော့ ဒီနေ့လည်း မအားဘူး။ မနက်ဖြန်လည်း မအားပါဘူး။ ဒါဆိုရင် ဒီလိုပဲ တောထဲမှာ အရိုးထုတ်တော့မှာလား။ အဇာတသတ် ထိုမင်းသား အနာဂတ်ကို ကြိုမစဉ်းစားလေပြီ။ အဲ့သလိုတော့ မဟုတ်ရပါဘူး။ နေစမ်းပါဦး။ မယ်တော်ဖုရားရယ် […]

လတ်တလော စစ်ရေး နိုင်ငံရေး အခြေအနေအရ သည်ကနေ့ညကို သတိ ဝီရိယ နဲ့ နေပါ လို့ သတိလာပေးထားပါတယ်။ ဖြစ်နိုင်ရင်တော့ ဟိုတုန်းကလိုပဲ ဆေးရုံမှာ မအိပ်ပဲ ရှောင်အိပ်ကြဖို့ ပြောတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။ ဆေးရုံမှာ လူနာဆောင် ၂ ဆောင်လုံး စည်ကားနေတာ။ အောက်ဆီဂျင်ပေးပြီး Noradrenaline drip တင်ထားရတဲ့ ill case ကိုက ၂ ယောက် ရှိတယ်။ သူတို့လာပြောတဲ့အချိန်မှာတောင် car accident နဲ့ လူနာလာလို့ အကုန်လုံး ဆေးရုံမှာ ရောက်နေတာ။ “ဆရာကြီးတို့ ရှောင်အိပ်။ ကျွန်တော်တို့ ကျွန်မတို့ စောင့်နေရစ်မယ် ဆိုတဲ့လူတွေကို ကိုယ်ကရော ဘယ်လိုလုပ် ချန်ထားရစ်နိုင်မှာလဲ။ ဟိုတုန်းက အကုန်ရှောင်အိပ်တယ် ဆိုတာ ဆေးရုံမှာ […]