ချန်ဂင်တို့စခန်း

မိုးတွင်းစာ စုတယ်ဆိုတာ တော်တော်ပင်ပန်းတဲ့ အလုပ်မှန်း ကလေးဘဝကတည်းက သိပါတယ်။ ကိုယ်တို့အိမ်က မင်္ဂလာဆောင်ဖိတ်စာရိုက်တဲ့ စာပုံနှိပ်စက် ဆိုတော့ ဝါတွင်းတစ်တွင်းလုံး အလုပ်ပါးတယ်လေ။ မိုးတွင်းစာ မစုလို့ မရဘူး။ ဆရာဝန်အလုပ်လုပ်တော့ အချိန်တန် လခလေး သူ့ဟာသူဝင်နေလို့ လောက်တာမလောက်တာ အပထား။ သည်နွေမိုးဆောင်း ပြောင်းသော်လည်း ကိုယ့်အပူမပါတာ။ အခု ဒီဘက်မှာ မိုးတွင်းစာ စုနေတယ် ဆိုတာက ကိုယ့်အတွက် မဟုတ်ပါဘူး။ လူနာတွေအတွက်ပါ။ ကားလမ်းပိတ်လို့ ပစ္စည်းတွေသယ်မရရင် ဘာနဲ့ဆေးကုမှာတုန်း။ လက်ဆေးဆပ်ပြာတောင် ဂါလံပုံးနဲ့ ဝယ်မလောက်လို့ ကိုယ့်ဘာကိုယ်စပ်သုံးနေရတဲ့ဟာကို။ ကိုယ်တို့ဆေးရုံရဲ့ တစ်လတစ်လ ဆေးဝယ်ရတဲ့ ကုန်ကျစားရိတ်ဟာ သိန်း လေးငါးဆယ်ထက်တော့မနည်းပါဘူး။ ဒီကလူနာတွေက “မြို့တက်ပြီး ဒီဆေးလေးဝယ်ပေးပါ။ ဆေးရုံမှာ မရှိတဲ့ဟာမို့ပါ။” လို့ စာရွက်ကလေးနဲ့ ရေးပြီး ဆိုင်ကယ်ကယ်ရီနဲ့ လွှတ်ရင် […]

ပူလိုက်တာ။ မိုးမရွာတာ ၃ ရက်လောက်ရှိပြီဆိုတော့ နေက ကော့နေအောင် ပူပါတယ်။ လမ်းတွေပြန်ခြောက်သွားပေမယ့် ကားတွေ ပေးမဝင်ဘူး။ ဒီဘက်မှာ စစ်ပွဲအခြေအနေ မငြိမ်သက်လို့ပါ။ ဒါကြောင့်မို့ OPD လူနာတွေ မလာနိုင်ပဲ ရွာထဲကလူနာတွေပဲ လာပြနိုင်တော့တယ်။ ဒါတောင်မှ ပြီးခဲ့တဲ့လအတွက် OPD လူနာ ၈၀၀ ကျော်၊ ခွဲလူနာ ၄၂ ယောက်နဲ့ စံချိန်သစ်တင်သွားပါတယ်။ ဒီလအခြေအနေ ဘယ်လိုရှိမလဲ ဆက်ကြည့်ရမှာပေါ့။ ရာသီဥတူကြောင့် သက်ကြီးရွယ်အိုတွေ heat stroke မရဖို့ ဂရုစိုက်နေရသလို ရွာထဲမှာ ငှက်ဖျားပိုးတွေ့တဲ့ လူနာလည်း တက်လာပါတယ်။ heat stroke နဲ့ လာတဲ့ PDF ကလေးက encephalitis ရတာ လေးရက်လောက်နေမှ ငှက်ဖျားပိုးတွေ့လို့ သူ့ကိုလည်း Cerebral malaria […]

မုန်တိုင်းပြီးတော့ မိုးရာသီထဲ ဆက်ဝင်သွားပါတယ်။ ရွာတော့လည်း အပူချိန်လျော့ပြီး နေလို့ကောင်းတာပေါ့။ လမ်းတွေတော့ ပျက်သွားပြီ။ ကားတွေလည်း ဒီဘက်ကို ပေးမဝင်ပဲ ပိတ်ထားတဲ့ရက်တွေ များတယ်။ ဆေးရုံမှာ လူနာနည်းသွားတာပေါ့လေ။ ပြင်စရာရှိတာပြင် စုဆောင်းစရာ ရှိတာတွေ စုဆောင်းဖို့ အချိန်ရသွားတယ်။ မီးစက်အသစ် မီးစလောင်း အသစ်တွေ ရပြီ။ အားကိုးရတဲ့ ကိုယ့်ဆရာလေး တစ်ယောက်ကတော့ ခေါင်းမှာတပ်တဲ့ ဆလိုက်မီးလေး လှမ်းပို့ပေးတယ်။ ကျေးဇူးကြီးလှပါဘိ။ ခက်ခဲတဲ့ဒေသပေမယ့် ဆေးတွေဝါးတွေ ပစ္စည်းကိရိယာတွေ လိုလေသေးမရှိ ပြည့်စုံအောင် ဖြည့်ဆည်းပေးကြတာ တော်ရုံတန်ရုံ စေတနာ သဒ္ဓါတရားတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ကိုယ့်ဆီကနေတဆင့် လိုအပ်တဲ့ ရှေ့တန်းဆေးတပ်ဖွဲ့တွေဆီရောက်အောင်လည်း ပြန်ဖြန့်ပေးပါတယ်။ သိတဲ့အတိုင်းပဲ။ ကိုဗစ်စင်တာဖွင့်တုန်းက သုံးမကုန်တဲ့ PPE ဝတ်စုံတွေတောင် အလဟဿဖြစ်မစိုးလို့ မကုန်ကုန်အောင် သုံးပစ်တာ။ ကိုယ့်ဆီကဆေးတွေ မသုံးလိုက်ရပဲ […]

ဒီအရပ် ဒီနေရာမှာ ဥတုသုံးလီ ရာသီစက်ဝန်း တစ်ပါတ်လည်အောင် နေခဲ့ပြီးပြီမို့ အရာရာ နေသားတကျ ဖြစ်နေပြီလို့ ပြောရင်ရပါတယ်။ သစ်ပင်လေးတွေ မြက်ပင်လေးတွေကအစ ကိုယ်နဲ့အကျွမ်းတဝင် ရှိနေပြီ။ ထိတွေ့မှုတိုင်းကို “မနှစ်ကဆိုရင်…” လို့ မှတ်ဉာဏ်ထဲမှာ ပြန်နှိုင်းယှဉ်စရာ ရနေပြီ။ Facebook ကြီးကတောင် ကိုယ့်ရဲ့”မနှစ်ကဆိုရင်”တွေကို ပုံတွေစာတွေနဲ့တကွ memories တွေ တင်တင်ပေးနေတယ်။ ဟုတ်သားပဲ။ မနှစ်က ဒီအချိန် ဒီမှာ။ အချိန် နဲ့ နေရာတွေ တူတယ်။ ကိုယ်ပဲ မတူတော့တာ။ ဒီလူတော့ ဒီလူပါပဲ။ သို့သော် မနှစ်ကနဲ့ မတူတော့တာ ကိုယ့်ဆီမှာ အများကြီးပဲ။ စာရေးရင် အမြဲပါနေကျ စမ်းချောင်းလေးလည်း မနှစ်ကနဲ့မတူ။ ဆေးရုံနဲ့အနီးကပ်ဆုံးတည်ရှိနေတဲ့ ရွာကလေးလည်း မနှစ်ကနဲ့မတူ။ ထင်ရှားမြင်သာတဲ့ ပြောင်းလဲခြင်းတွေ သတိပြုမိတယ်။ “နေမင်းရဲ့ […]

မုန်တိုင်းပြီးတော့ ကယ်ဆယ်ရေး၊ ပြန်လည်ထူထောင်ရေးတွေ အားစိုက်နေတဲ့ အချိန်ကာလပေါ့လေ။ ကိုယ်တို့ဆီမှာလည်း မုန်တိုင်းနဲ့ တဆက်တည်း ရောက်လာမယ့် မုတ်သုန်ရာသီအတွက် ပြင်ကြဆင်ကြရပါတယ်။ လမ်းခရီးက ခက်ခဲပြီ။ အတားအဆီး အစစ်အဆေးတွေ များလာပြီ။ ပစ္စည်းတွေကလည်း ပြိုက်ကနဲပြိုက်ကနဲ ကုန်လို့ တချိန်လုံး ဝယ်ယူမှာကြားနေရတာပဲလေ။ လူနာတွေက လျော့သွားတယ်လို့မှ မရှိတာ။ မိုးရာသီမတိုင်ခင် ကိုယ့်မှာ ဆောင်ရွက်ရမယ့် အထူးအစီအစဉ်တွေ အများကြီး ရှိတယ်။ ရာသီပြောင်းသွားတဲ့အခါတိုင်း ကိုယ်တို့ဆေးးရုံကလေးက move forward ဖြစ်နေရမှာ မဟုတ်လား။ အနားယူဖို့ တဖွဖွ တိုက်တွန်းနေကြတဲ့သူတွေသဘောအတိုင်း ၃-၄ ရက်လောက်တော့ နားဖြစ်ပါတယ်။ မနားလို့မှ မရတာ။ နေမကောင်းဘူး။ လည်ချောင်းနာတယ်။ ချောင်းဆိုးတယ်။ အပင်ပန်းမခံနိုင် ဖြစ်လာတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ တနေကုန် အိပ်လိုက်၊ နိုးလာတော့ အစားစားလိုက်၊ အစားစားပြီး […]

ဆေးရုံမှာ ကလေးလူနာတွေနဲ့ မုန်တိုင်းထန်ပြီးတဲ့နောက်မှာ အပြင်လောကမှာလည်း မုန်တိုင်းက ဝင်လာတော့မယ်။ ညဘက်ကြီး မှောင်နဲ့မည်းမည်း post op ကလေးလူနာတွေ တက်ကြည့်ရတာပေါ့။ ကလေးတွေကငို၊ မိဘတွေက စိတ်ပူ၊ နှာခေါင်းပိုက်တွေကျ သေချာထိန်းမထားလို့ ပြန်ပြန်ထည့်ရ။ အဲ့လိုသာ တစ်ယောက် ၃ ချောင်းလောက် ထည့်နေရရင် ငါ့ဆေးရုံကဟာတွေ ကုန်သွားမှာပေါ့ လို့ ဆူရသေးတယ်။ ဆေးရုံကတော့ နေ့လည်းစည် ညလည်းစည်နဲ့ပါ။ နောက်နေ့မနက် ကလေးတွေကို ဓါတ်မှန်ရိုက်ကြည့်တော့ ခြေတွေလက်တွေမှာ အစတွေ တွေ့တယ်။ လောလောဆယ် အလှုပ်အပြုမှာတောင် နာလို့ ငိုယိုနေကြတာမို့ နောက်မှပဲ ထုတ်တော့မယ်။ ဒဏ်ရာရတဲ့ ထဲက နောက်ဆုံးကျန်တဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လည်း ဆေးရုံကို လာသွားပြီ။ သူနဲ့ကျမှ ဇာတ်ရည်လည်တာ။ ကျူရှင်မလာတဲ့ကလေးတစ်ယောက်ကို အိမ်လိုက်ခေါ်ကြတယ်။ ရဲစခန်းနောက်ဘက် လမ်းပေါ်မှာ ဘာလေးလဲမသိဘူး […]