ချန်ဂင်တို့စခန်း

လူနာပြန်နည်းသွားတာ ၂ ရက်လောက် ရှိပြီမို့ နားနားနေနေလေး အလုပ်လက်ကျန်တွေဖြတ်ရင်း ကုန်သွားတဲ့ ဆေးဝါးရိက္ခာ လိုအပ်ရာရာတွေကို ရှာဖွေစုဆောင်းရပါတယ်။ ညဘက်တွေမအိပ်ရတဲ့ အိပ်ချိန်အကြွေးတွေလည်း ပြန်ဆပ်ရတာပေါ့။ လေယာဉ်လာသလား မလာသလားတောင် မသိတော့အောင် တချိုးတည်း အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။ လွှဲတဲ့ပို့တဲ့လူနာတွေလည်း ပြန်ရောက်တာ ရောက်ပြီ။ နောက်ထပ်လွှဲရပို့ရမယ့်ဆီကို ချောချောမောမောရောက်အောင်လည်း ချိတ်ဆက်စီစဉ်ရတယ်။ ရေစီးတစ်ခါ ရေသာတစ်လှည့်ဆိုတာ ဒီလိုမျိုး နေမှာပဲ။ နားတယ်ဆိုပေမယ့် အလုပ်မလုပ်ပဲနေတယ် ပြောတာ မဟုတ်ဘူး။ ဖုတ်ပူမီးတိုက် အသည်းအသန် အလုပ်မလုပ်တာပဲ ရှိတယ်။ ဖြေးဖြေးအေးအေး သက်သက်သာသာတော့ အလုပ်လုပ်ရသေးတာပဲ။ ဘာပဲပြောပြော အသက်ရှူချောင်တယ်လေ။ နားလို့ရသ၍ နားထား။ ခဏနေကျတော့ အလုပ်တွေပြန်ပိလာဦးမှာ။ ခံစားချက်ကတော့ ထုံပေပေကြီးရယ်။ ဘာကိုမှ ထိထိမိမိ မခံစားရဘူး။ ချစ်ရွှင်သနား တည်ကျားကြမ်းကြုပ် စက်ဆုပ်အံ့ဩတွေကို စိုင်းစိုင်းခမ်းလှိုင် အိုက်တင်လုပ်ပြနေသလိုပဲ။ […]

ခုရက်ပိုင်း အတောအတွင်း level up ဖြစ်သွားတဲ့ ကိုယ်တို့ရဲ့ စူပါပါဝါကတော့ ညဉ့်နက်သန်းခေါင် အိပ်ပျော်နေဆဲမှာတောင် ကောင်းကင်က လေယာဉ်သံကို ကြားနိုင်ပြီး ဖြတ်ကနဲနိုး၊ ဝုန်းကနဲထထိုင်၊ အိမ်နောက်က ခံတုတ် ကျင်းထဲကို ဒိုင်ဗင်ပစ်သလို လှစ်ကနဲရောက်သွားတာပါပဲ။ တနေကုန်လည်း ခွဲခန်းထဲက မထွက်ရ၊ ညကျပြန်တော့လည်း အိပ်ကောင်းခြင်း မအိပ်ရ။ တခြားသွားပြီး ရှောင်အိပ်လို့လည်း မရပြန်ဘူးဗျ။ လူနာက ညဘက်မှာလည်း ရောက်လာတတ်ပြီး ညကြီးမင်းကြီး အရေးပေါ်ခွဲခန်းဝင်ချင် ဝင်ရသေးတာ။ လူမပြောနဲ့။ ခွဲခန်းထဲကပစ္စည်းတွေတောင် အနားမရရှာဘူး။ case ပြီးတာနဲ့ တိုက်ချွတ်ဆေးကြောပြီး ပြန်ပေါင်းထားရတာ။ နောက်တစ်ခေါက်ပြန်သုံးရမယ့်လူနာက ရှိနေသေးတယ်လေ။ တာမခံ- ဖားကန့်တကြောမှာ ရှိတဲ့ ဆေးခန်းတွေက စစ်ရေးအခြေအနေအရ ပိတ်ကုန်တော့ အဲ့ဒီဘက်က မွေးလူနာတွေ အောက်ကမထွက်နိုင်တဲ့အခါ ကိုယ်တို့ဆေးရုံပဲ ပြေးလာစရာ ရှိတယ်လေ။ […]

မနေ့ည သန်းခေါင်ကျော်ကတည်းက ခွဲခန်းထဲ ဝင်သွားလိုက်တာ၊ အပြင်ထွက်ပြီးအစားစားလိုက်၊ လူနာကြည့်လိုက်၊ ခွဲခန်းပြန်ဝင်လိုက် ပတ်ချာလည်နေရော။ ဒီတစ်ခါတော့ ဆာဂျင်ဆိုတာ မက်ကင်းနစ်တစ်ယောက်နဲ့ သိပ်တူတာပဲ လို့ ခံစားမိပါတယ်။ ရောဂါကုနေတာမှ မဟုတ်တာ။ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ဒဏ်ရာရတော့ ဘယ်အပိုင်းတွေမှာ ဘယ်လောက်ထိ ပျက်စီးသွားသလဲ၊ အဲ့ဒါကို ဘယ်လိုပြန်ပြင်မလဲ။ ဒါပဲ ခေါင်းထဲထည့်ထားရတာလေ။ ပြင်မရလောက်အောင် ထိခိုက်လာတာတွေကျတော့လည်း ကယ်စရာအသက်ကို ပါမလာတော့တာကြောင့် ကိုယ်တို့လုပ်ဖို့ မလိုဘူး။ ဆယ်ဇင်းကိုတိုက်တုန်းက ၂ ရက်ကြာမှ လူနာရောက်လာပေမယ့် ဒီတစ်ခါ ကိုယ်တို့ဆီက ဆေးအဖွဲ့ လွှတ်ထားတာကြောင့် နာရီပိုင်းအတွင်း လူနာလက်ခံရရှိတယ်။ အလုပ်လည်း ပိုတွင်တယ်။ နီးစပ်ရာကလူတွေလည်း ဝိုင်းကြဝန်းကြရတာပေါ့။ ရှေ့တန်းကရောက်လာတဲ့လူနာတွေကို လဲစရာ ပုဆိုးဖိနပ်ကအစ ဆီးဆင်ပြီး လူနာစောင့်လုပ်ပေးတဲ့ စေတနာရှင်တွေလည်း ရှိတယ်။ ခွဲခန်းကိစ္စပြီးရင် အစာရေစာကအစ အိပ်ရာထိုင်ခင်းအထိ […]

“ပွဲဦးစရန် ခုနစ်သံချီဆွယ် ဪ သွားလိုက်ကြတာ လူတွေ မနည်းတယ်။ လာလေ။ စောစောသွားမှ တို့နေရာရမယ်။” ဘယ်နေရာမှာ ဘာပွဲရှိသလဲရယ်လို့ အချိန်နှင့်အမျှ စောင့်မျှော်နားဆင်နေကြတဲ့ သောတရှင်အပေါင်းတို့ရေ။ ချန်ဂင်တို့ဆီမှာလည်း ပွဲတွေ က တော့မှာပါနော်။ ပင်ခေါင်တိုင် သပြေကိုင်းနဲ့ နေမှိုင်းတော့ ရွှေဆိုင်းက ဗေထိဆော်နေပါပြီ။ သို့ပေမယ့်လည်း ဒီမှာ ကမယ့်ပွဲက စစ်ပွဲမို့လို့ “ပြေးလိုက်ကြတာ လူတွေမနည်းတယ်။” လို့ပဲ ပြောရမှာပေါ့။ အစောပိုင်းကတည်းက စုဆောင်းရေးကြောင့် ကျီးလန့်စာစားဖြစ်နေရတဲ့ ရပ်တွေရွာတွေဟာ ပွဲစမယ့် အရိပ်အယောင်မြင်တာနဲ့ တိတ်ဆိတ်ခြောက်ကပ် သွားတာပါပဲ။ ကိုယ်တို့အဖွဲ့ကတော့ “လာလေ။ စောစောသွားမှ တို့နေရာရမယ်။” ဆိုတဲ့အထဲပါသဗျ။ ဘေးကင်းလုံခြုံတဲ့ တစ်နေရာကနေ လူနာတွေကို လက်ခံဖို့၊ အရေးပေါ် ကယ်ဆယ်ကုသပြီး ဆေးရုံကို လွှဲပို့ဖို့ လိုအပ်တာတွေ အကုန်ပြင်ဆင်နေရပါတယ်။ တောင်ကြီးက […]

အချိန်မဟုတ်အခါမဟုတ် မိုးတွေရွာတဲ့ မနက်အစောကြီး ချမ်းချမ်းစီးစီးမှာပဲ ကိုယ်တို့အဖွဲ့ ခွဲခန်းဝင်ကြပါတယ်။ မနေ့ညနေကတည်းက ဗိုက်နာနေတဲ့ မွေးလူနာဟာ ခုမနက်ထိ မထွက်တော့ အရေးပေါ် ဗိုက်ခွဲမွေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြတာပေါ့။ OG မရှိပေမယ့်လည်း သူတို့ကို OG နှစ်ဆက် ပုံစံသွင်းပေးထားတဲ့ အလေ့အကျင့်အတိုင်း တသွေမတိမ်းလိုက်နာကြရတာလေ။ ပထမအိုဂျီက guidelines တွေ protocols တွေ လက်ထပ်သင်ကြားပေးပြီးသားကို ဒုတိယအိုဂျီလက်ထက်မှာ အပိုအလို အမှားအယွင်း မရှိအောင် ပြန်အချောသပ်ပေးထားတော့ ကိုယ်တို့ဆေးရုံရဲ့ ကိုယ်ဝန်ဆောင် မိခင်စောင့်ရှောက်မှုကတော့ စံနစ်တကျ ရှိနေတာ အမှန်ပါပဲ။ နောက်လူအသစ်တွေလာရင်လည်း ဒီစံနစ်အတိုင်းပဲ လက်ဆင့်ကမ်း အလုပ်လုပ်ကြတယ်။ အဲ့ဒါကြောင့် ကလေး ၁၅၀ မွေးပြီးတာတောင် perinatal mortality မရှိအောင် ထိန်းထားနိုင်ခဲ့တယ်။ ဆောက်ထားတဲ့ မော်ကျူရီအသစ်ကြီးတောင် ခုထက်ထိ ဈေးဦးမပေါက်သေးတော့ […]

“ညတုန်းကတွေ့ရတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက် ပျောက်သွားလို့ လိုက်ရှာနေတယ်။ ညမွှေးပန်းကလေးရယ် တွေ့များတွေ့မိသလားကွယ်။” အလွမ်းသီချင်းတွေကို DJ ပွတ်တဲ့ခေတ်မှာ ဒီသီချင်းမြူးမြူးလေးက ရင်နာစရာကောင်းလိမ့်မယ် လို့ ဘယ်တုန်းကမှ တွေးထင်မထားဖူးပါဘူး။ ပျောက်သွားလို့ လိုက်ရှာနေရတဲ့ လူငယ်လူရွယ်ကလေးတွေ တော်တော်ကြီးကို များနေပြီ မဟုတ်လား။ သတင်းမီဒီယာတွေရှေ့မှာ ဘယ်လိုပဲ ဘူးကွယ်ပြီးငြင်းငြင်း ညစဉ်ညတိုင်း စကစတပ်တွေက ဖမ်းခေါ်သွားတဲ့ လူငယ် အရေအတွက်ဟာ တနိုင်ငံလုံးမှာ ၅၀၀ ထက်မနည်း ရှိတယ်လို့ စာရင်းပြုစုတဲ့သူတွေက အခိုင်အမာ ပြောပါတယ်။ သတင်းထဲမှာလည်း အဆက်မပြတ် ပါနေတာပဲလေ။ “စစ်ထဲဝင်မလား။ ၅ သိန်းရမယ်။ မဝင်ချင်ရင် သိန်း ၃၀ ပေးခဲ့။ ဒီတစ်ခါအတွက်တော့ ရမယ်။ နောက်တစ်ခါ ထပ်မိရင် နောက်တစ်ဈေး။” လို့ ကိုယ်တွေ့ကြုံတဲ့သူက ပြန်ပြောတာလည်း ရှိတာပဲ။ “တစ်ည […]