စစ်ပွဲတွေက ပြည်လုံးပတ်လည် မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး တီးနေလိုက်တာ နက်ဖြန်သဘက်ခါများ စကစဘက်က လက်နက်ချတော့မလားလို့ကို ထင်ရတယ်။ ဘေးအိမ်က ပေါက်ဖော်ကြီးကတောင် မုန့်ဟင်းခါး နဲ့ လက်ဘက်ရည် အော်ဒါမှာနေပြီ။ ဒီစကားခေါ်အပြောခံရတဲ့ အဖိုးကြီးနှစ်ယောက်ခမျာ အသားလွတ်ကြီး ငယ်ထိပ်အိုးမည်းသုပ်ခံလိုက်ရသလို ဖြစ်သွားမှာ အမှန်ပါပဲ။ ဒီစကား ဟုတ်သည်ဖြစ်စေ၊ မဟုတ်သည်ဖြစ်စေ၊ အဲ့ဒီစကားအတိုင်း သူတို့ သဘောမျှသည်ဖြစ်စေ၊ မမျှသည်ဖြစ်စေ။ ကြင်စိုးဘက်ကတော့ ဒီအဘိုးကြီးနှစ်ယောက်ကို မယုံကြည်ရသောသူများအဖြစ်သာ သတ်မှတ်ပါတော့မယ်။ “ဟိုဘက်ကတော့ အခုလိုပဲ ပြောလိုက်တယ်နော်။” လို့ အရင်းအတိုင်းပဲ ပြန်ပြောရင်တောင် “ဒီလူကြီး ငါ့ကို မပြောပဲ ထိန်ချန်ထားတဲ့ လျှို့ဝှက်ချက်လည်း ရှိဦးမှာပဲ။”ဆို သံသယက ဝင်နေဦးမှာ။ သံသယဆိုတာက ဝင်ပြီးသွားရင် ဖျောက်မရဘူးလေ။ ကိုယ့်အရိပ်ကိုယ်ပြန်ကြောက်နေရတော့မှာ။ သူ့လူသူ ဖြုတ်ထုတ်သတ်လုပ်ရပေါင်းလည်း မနည်းတော့ဘူး။ တာကောကြီးဟာ သံတမန်နည်းနဲ့ အဖိုးကြီးတွေကြားထဲ […]
Author: Soe Min
ချန်ဂင်တို့စခန်း (၂၈၀)
ခုနေများ နှစ်ယောက်သား ဘောက်ခါးချင်သပဆိုရင် “နေမမြင် ရေပြင်လွှမ်းတဲ့ မြောက်ယဉ်စွန်းတန်းကိုပဲ ခေါ်ခေါ် ပျော်ပါမယ်။” လို့ ပြောင်းဆိုရမလား မသိဘူး။ နေရောင်လည်း မမြင်ရဘူး။ မိုးတွေချည့်ပဲ ရွာနေတာ။ ရေပြင်ဖွေးဖွေးကြီးတွေ ပြည့်လို့။ မိုးကအုံသလို ခေါင်းကလည်း အုံလို့ နေ့နေ့ညည အိပ်လို့ချည့်နေတယ်။ စားစရာရှိ ထစားတယ်။ လူနာလာ ထကြည့်တယ်။ ဆေးတွေရောက်တယ်ဆို ထွက်သယ်လိုက်တယ်။ ဆီဈေးကြီးတော့ လူနာကိစ္စမဟုတ်ရင် မီးစက်မနှိုးချင်တဲ့အတွက် လိုင်းလည်း သိပ်မသုံးဖြစ်ပါဘူး။ လူနာတွေကတော့ လာပါတယ်။ မိုးထဲလေထဲ ခဲခဲယဉ်းယဉ်း လာရတာဆိုတော့ သူတို့လည်း တော်တော် အသည်းအသန် ခံစားရမှ လာတာပါ။ စစ်ပွဲမရှိလည်းပဲ SNA တွေ လက်သရမ်းလို့ gun shot wound တွေ ရောက်လာကြတယ်။ နန့်မွန်းဘုန်းကြီးကျောင်း အဝတင် ပစ်ခံရတာ။ […]
အလှပြိုင်ပွဲ – ၀င်းဦး

ရှေးရှေးက မြန်မာဂီတစာဆိုတွေဟာ တယောက်နဲ့တယောက် ပညာသည်ချင်းမို့ လေးစားတဲ့အခါလည်းရှိ၊ ညီရင်းအကိုပမာ မရှိအတူ ရှိအတူ ဝေမျှချစ်ခင်တဲ့အခါလည်းရှိသလို၊ ကျီစားထေ့ငေါ့လို့ ခပ်ဆတ်ဆတ်ကလေး နှက်လိုက်တဲ့အခါလည်းရှိတတ်ပါတယ်။ အထူးသဖြင့်တော့ မန္တလေး ရွှေမြို့တော်ကြီးက အနုပညာသည်တွေ နဲ့ ရန်ကုန်မင်းနေပြည် က အနုပညာသည်များပါ။ သူ့အရပ် သူ့အဖွဲ့နဲ့သူ ကျော်ကြ၊တော်ကြတဲ့သူချည့်ပေမယ့် အချင်းချင်းတွေ့ရင် သူ့ဝမ်းထဲ အူဘယ်နှစ်ခွေရှိပါလိမ့်လို့ စစ်ကြောပြီးမှ တော်ပါပေတယ်၊ တော်သလောက်လည်း ကျော်ပါပေတယ် လို့ ဖွင့်ဟ ၀န်ခံပြီး လည်ပင်းဖက်ပေါင်းကြပါသတဲ့။ ဆရာနန်းတော်ရှေ့ဆရာတင်က ဇီးကွက်သီချင်းနဲ့ ကျော်ကြားလာတဲ့အခါ ဒီသူငယ် သီချင်းကြီး သီချင်းခန့်မှ တတ်ပါစ လို့ စေ့ငုကြလို့ ဆင်ကြီးဂဠုန်ချီ သီချင်းနဲ့ သူဟာ မဟာဂီတမတတ်ပါဘူး လို့ပြောနေရင်း မဟာဂီတထဲက သီချင်းတွေကို ရောသမမွှေ စပ်ဆိုသွားပါတယ်။ မတတ်လို့သာ တော်တော့ နော်။ […]
ချန်ဂင်တို့စခန်း (၂၇၉)
မနေ့ကတစ်ရက် မိုးတိတ်လို့ လမ်းကလေး ခြောက်မယ် မကြံသေးဘူး။ အခု မိုးတွေက သည်းသည်းမည်းမည်း ရွာလာပြန်ပြီ။ ရွာထဲရှိသမျှ ကုန်စုံဆိုင် တွေကလည်း ပြောင်တလင်းခါနေပြီ။ ဈေးဆိုင်ကယ်တွေမှ မဝင်နိုင်တာကိုး။ မိုးတိတ်ပြီဆိုပြီး ဒီနေ့ဝင်ချလာတဲ့ဆိုင်ကယ်တွေကလည်း မိုးနဲ့လေနဲ့ ရွှံ့နဲ့ဗွက်နဲ့ဆို အပျက်အစီးများဦးမှာ။ မထူးဆန်းဘူးလေ။ ဒါ သဘာဝပဲ။ နှစ်တိုင်းကြုံနေကျ။ တောင်ပေါ်က၊ ရပ်ဝေးက၊ cerebral malaria နဲ့ လာတဲ့လူနာတွေ ပိုများလာတယ်။ ကိုယ်တို့ဆေးရုံကလေးက သူတို့အတွက် ကူရာကယ်ရာ ဖြစ်နေတဲ့အတွက် ကျေနပ်ပါတယ်။ နည်းနည်းတော့ ပိုရုန်းရတာပေါ့။ ကိုယ့်ဝန်ကိုယ့်တာပဲ ဥစ္စာ။ ကိစ္စမရှိပါဘူး။ ကူညီထောက်ပို့တဲ့သူတွေလည်း အားလျော့မသွားဘူးဗျ။ အခက်အခဲအမျိုးမျိုးကြားက အပင်ပန်းခံပြီး ပို့ပေးကြပါတယ်။ လိုင်းပေါ်မှာ ပိုက်ဆံတွေလည်း စဝင်နေပါပြီ။ Loki လေးတောင် စတားတွေအများကြီးရှာပြီး ဒေါ်လာတွေ ထောက်ပံ့နိုင်တယ်။ သူ့ဆရာ […]
ချန်ဂင်တို့စခန်း (၂၇၈)
မိုးတိတ်သွားပေမယ့် ရေကျဖို့က တစ်ရက်နှစ်ရက် စောင့်ရပါဦးမယ်။ ချောင်းရေတွေက တိုးနေသေးတာကိုး။ ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ ချင်းတွင်းမြစ်ရေ တိုးလာလို့ ဟုမ္မလင်းမှာတောင် ရေကြီးရေလျှံမယ် သတိပေးချက် ထုတ်ထားတယ်။ ချောင်းရေတိုးရုံတင်မဟုတ်ဘူး။ ကမ်းပါးတွေပါ ပြိုလိုက်လာလို့ သွားနေကျတောလမ်းကလေးတွေတောင် ဆက်သွားလို့ မရတော့ပါဘူး။ ဆေးတွေပစ္စည်းတွေ လိုက်စစ်ပြီး အလေအလွင့် အပျက်အစီး မရှိအောင် လိုက်သိမ်းရင်း အဆက်မပြတ်လာနေတဲ့ ငှက်ဖျားလူနာတွေကို ဆက်ကုရပါတယ်။ အင်းတော်ကြီးပတ်ပတ်လည်တဝိုက်မှာလည်း ငှက်ဖျားက ကပ်ရောဂါများလို outbreak ဖြစ်လို့ ကိုယ့်ဆီက ဆေးဝါးအကူအညီများ လာတောင်းကြပါတယ်။ ကတ္တရာလမ်းပေါ်ကနေ တောထဲဗွက်ထဲက ဆေးရုံကို ဆေးလှမ်းတောင်းရတဲ့အဖြစ်ပါ။ ကိုယ့်ဆီမှာတောင် မလုံမလောက်နဲ့ဥစ္စာ။ သူတို့ကို ဘယ်လိုပြန်မျှရမှာတုန်း။ ဒီမှာ ဆေးတွေရဖို့ ကိုယ်က ပါးစပ်ကလေးစိုက်ပြီး လှမ်းအော်တောင်းထားတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒီနေ့ဆို မိုးထဲလေထဲ ဗွက်တောထဲမှာ ကိုယ်တိုင် အဲ့ဒီကတ္တရာလမ်းပေါ် […]
ရွှေမန်းမေ – ခင်ယုမေ
ဒီတခါတော့ သီချင်းမြူးမြူးလေး ရွေးထားပါတယ်။ ရွှေမန်းမေ တဲ့။ ဆရာရွှေပြည်အေးရဲ့ လက်ရာ အံတီမေ ရဲ့ ငယ်မူငယ်သွေး အသံလေးကြားရပါမယ်။ ချိုပြုံး တို့ ခင်ယုမေ တို့ ဆိုတာ ရေဒီယိုမှာ တော်တော် နံမည်ကျော်ပြီးမှ ရုပ်ရှင်မင်းသမီး ဖြစ်လာကြတာပါ။ ချောလိုက်ကြတာလည်း မှုန်လို့။ အဲဒီခေတ်က ဖက်ရှင် တပတ်လျှိုထုံးလေးမှာ ပန်းပွင့် ကြီးကြီးတွေပန်လို့။ အင်မတန် ယဉ်ပါပေတယ်။ မင်းသမီးမဖြစ်ခင် အဆိုတော်ဘဝက ဓါတ်ပုံတွေက ပိုလှနေသယောင် ရှိပါတယ်။ ငယ်ငယ်နုနုလေးတွေကိုး။ ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်နဲ့ နိုင်ငံကျော်အဆိုတော် ဖြစ်ခဲ့သူတွေပါ။ ဒါပေမယ့်လည်း အဲ့ဒီသီချင်းရဲ့ မူရင်းအဆိုရှင်က ဒေါ်မာမာအေး ဖြစ်ပြီး ရုပ်ရှင်သီချင်းအဖြစ် ဆိုခဲ့တာလို့ အန်တီမာမာအေးကိုယ်တိုင် ပြောပြဖူးပါတယ်။ အရင်တုန်းက အဲ့သလိုပါပဲ။ “မောင့်အချစ်မြားစူး” သီချင်းကလည်း ဒေါ်မာမာအေး အရင်ဆိုတာ မဟုတ်ပဲ […]