ချန်ဂင်တို့စခန်း (၃၀၈)

အမေရိကားမှာ ဒေါ်နွယ်ထွမ့်ကြီးတစ်ယောက် ဘုန်းမီးနေလ အာသောက ဖြစ်နေပြီဆိုတော့ ပူတင်ကြီး နဲ့ ကျင့်ဖျင်ကြီးတို့ က “ရိုက်လိုက်ပါဦး ရိုက်လိုက်ပါဦး” လုပ်နေမလား မသိပါဘူး။ သူတို့ရဲ့ မယားပါသားလေး မိအောင်လှိုင် ကတော့ “NUG ကို မူရီးကားက ဒေါ်လာတွေ ဆက်ထောက်ပံ့မှာ မဟုတ်တော့ဘူး။” ဆိုပြီး ကျွမ်းဆယ်ပါတ်လောက် လှိမ့်ထိုးနေတယ်။ အောင်မယ် အဲ့ကောင်က ဆရာကြီးအထာနဲ့ တာ့ကောတို့ကို ကွန်မန်းတွေ ပေးနေတာဗျား။ “နယ်စပ်ကုန်သွယ်ရေးတွေ ပိတ်ထားတယ်ဆို။ ကောင်းတယ်။ ကောင်းတယ်။ ဒီလိုပဲ ဆက်ပိတ်ထားစမ်းပါ။” ဆိုပြီး ထောက်ခံဆွေးနွေးလေသတဲ့။ သူ ဖောရှောလုပ်နေကျ တပ်မတော် အထည်ချုပ်စက်ရုံမှာ မိန့်ခွန်းချွေတယ်များ မှတ်နေသလားကွယ်။ ဟိုဘက်က ဆက်ပိတ်ထားပြန်ရင်လည်း “တွေ့လား။ ငါပြောရင် တစ်ခွန်းရယ်။” ဆိုပြီး အမှတ်ယူလေဦးမယ်။ သူ့တိုက်ရည်ခိုက်ရည် ကွပ်ကဲမှုနဲ့ […]

ချန်ဂင်တို့စခန်း (၃၀၇)

ခုရက်ပိုင်း ကိုယ်တို့ တော်တော်ပင်ပန်းကြပါတယ်။ မိုးလင်းမိုးချုပ် အိုတီဝင်နေကြတာကိုး။ ဆရာအော်သိုရောက်တဲ့အခါ အရိုးလူနာတွေ သူ့ဆီလွှဲစရာ မလိုတော့ပဲ ဒီမှာတင် ခွဲလို့ရသွားတယ်။ ဒဏ်ရာရရချင်းမှာ ကိုယ်တို့က အရေးပေါ်ကုသမှုနဲ့ အသက်ကိုကယ်ထားနိုင်ပေမယ့် ခြေတွေလက်တွေ အကောင်းအတိုင်းပြန်ဖြစ်ဖို့ သူတို့ရဲ့ဘဝကို ဆရာအော်သို ကယ်တင်မှ ရမယ်။ သူ့ကျွမ်းကျင်မှုနဲ့သူပေါ့လေ။ ရှေ့တန်းက ကလေးတွေက First aid treatment နဲ့ ကိုယ့်ဆီကို အသက်နဲ့ရောက်အောင်ပို့တယ်။ ကိုယ်တို့က အဖိတ်အစင် မရှိအောင် အရေးပေါ် ခွဲစိတ်ကုသပေးထားတယ်။ ဆရာအော်သိုလာတော့ သူတို့ခြေထောက်တွေ လက်တွေ အကောင်းတိုင်း ပြန်ဆက်အောင် စတီးချောင်းတွေနဲ့ ငြမ်းဆင်တယ်။ လုပ်ပေးနိုင်သ၍ အတိုင်းအတာအားလုံး လိုလေသေးမရှိအောင် လုပ်ပေးထားတယ်။ သူတို့လည်း ကိုယ်တို့အတွက် အသက်ပါ သေချင်သေပစေ၊ စစ်တိုက်ပေးနေတာ မဟုတ်လား။ တော်လှန်ရေးကြီး ဒီခရီးအထိ အောင်မြင်လာရဖို့ […]

ချန်ဂင်တို့စခန်း (၃၀၆)

ဒီလထဲမှာ မင်းအောင်လှိုင်ကို တရုတ်ပြည်ခေါ်ပြီး ကျောသပ်ရင်သပ် ၁၃ ကျပ် လုပ်ပြမယ့် အစီအစဉ်ဟာ “ဘာမှမပူနဲ့ သားရီး။ မင်းရဲ့နောက်မှာ တို့ရှိတယ်။” လို့ ပရိတ်သတ်ကြီးရှေ့မှာ ချပြလိုက်တဲ့သဘောပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ဟိုအကောင်က သူ့ကိုညာခေါ်ပြီး ဘန်ဘူးထည့်မှာစိုးလို့ ထောက်ပြုတ်အဟောင်းကြီးတွေ ကြိုလွှတ်ပြီး အနေအထား မြွေဖားလေးတွေ ရှိုးခိုင်းထားသတဲ့။ တချို့ဝန်ကြီးတွေလည်း ရောက်နေကြပြီး တရုတ်နယ်စပ်က တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်တွေအကြောင်း ဆွေးနွေးတယ် လို့ သတင်းထုတ်လိုက်သေးတယ်။ ရန်ကုန်မြို့သစ် စီမံကိန်းအတွက် စာချုပ်ချုပ်မလို့ လို့လည်း ပြောကြသေးသဗျ။ ဘယ်သတင်းကိုမှ အတည်မယူပေမယ့် ဒီလူတွေ မဟုတ်တာ တခုခု ကြံစည်နေတာတော့ သေချာပါတယ်။ တရုတ်ကြီးဆီက ယူထားတဲ့လက်နက်တွေအတွက် ခရေပေးနဲ့ ရှင်းမလို့သွားတာလည်း ဖြစ်နိုင်ပါသေးရဲ့။ သွားလမ်းရော သာပါ့မလား။ လာလမ်းရော ဖြောင့်ပါ့မလား။ ဦးခင်ညွန့်တုန်းကလည်း လေယာဉ်ပျံဆိုက်တာနဲ့ “ကြွပါ […]

ချန်ဂင်တို့စခန်း (၃၀၅)

လွတ်မြောက်နယ်မြေက ဆေးရုံတွေဟာ ဝင်ကစွပ်ကောင်တွေလို နဂိုရှိပြီးသား ဆေးရုံဆက်တင်ကလေးကို စွန့်ခွါထွက်ပြေးသွားတဲ့ non-CDM တွေနေရာမှာ အသာလေးဝင်အလုပ်လုပ်ကြတာမျိုးလည်း ရှိကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲ့လိုဆေးရုံမျိုးက မလုံခြုံပါဘူး။ အမြဲတမ်း လေယာဉ်နဲ့ ဗုံးလာလာကျဲနေတာမို့ပါ။ ကိုယ်တို့ဆေးရုံကိုတော့ သူတို့ဗုံးလာကျဲဖူးကတည်းက စစ်ရေးအခြေအနေကိုကြည့်ပြီး ဖြုတ်တပ်ရွှေလျား ဆော့ကစားလို့ရတဲ့ ပါဝါရိန်းဂျား အရုပ်ကလေးတွေလို ပေါင်းလိုက်စုလိုက် ဖြန့်လိုက်ဖျောက်လိုက်နဲ့ အရှင်ထားပြီးကစားရပါတယ်။ လူနာနည်းရင် နည်းသလို လူနာများတော့လည်း များသလိုပေါ့။ အရေးကြီးတာကတော့ အကုန်လုံး အန္တရာယ်ကင်းနေဖို့ လိုပါတယ်။ တောထဲမှာသွားနေတဲ့အခါလည်း နေရတယ်။ လယ်ကွင်းပြင်မှာ သွားအိပ်တဲ့အခါလည်း အိပ်ရတယ်။ တဲထိုးပြီး ခွဲတဲ့အခါလည်း ခွဲရတယ်။ ဘယ်အရာမှ ပုံသေကားကျ မဟုတ်ဘူး။ လူတွေရော၊ ဆေးဝါးပစ္စည်းကိရိယာတွေရော ဟိုရောက်လိုက် သည်ရောက်လိုက်နဲ့ပါပဲ။ စစ်ပွဲရှိရင် ရှိတဲ့နေရာကို လူနာလိုက်ကောက်တယ်။ Base 1, Base […]

ချန်ဂင်တို့စခန်း (၃၀၄)

လက်ရှိစစ်ပွဲအခြေအနေနဲ့ သတင်းအချက်အလက်တွေကို ကိုယ့်ဆီက သတင်းပေါက်ကြားတယ် ဖြစ်မှာစိုးလို့ သူများထက်ထူး ငဦး လုပ်ပြီး ကိုယ့်စာထဲ တိတိကျကျ ထည့်ရေးလေ့မရှိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကချင်သတင်းထုတ်ပြန်ရေးအဖွဲ့တွေကနေ တက်လာရင်တော့ ဒီမှာ ဘာတွေဖြစ်နေသလဲ အချိန်မဆိုင်းပဲ သိနိုင်ပါလိမ့်မယ်။ ကိုယ့်အနေနဲ့ကတော့ aware & alert အခြေအနေမှာပဲ အလုပ်လုပ်နေပါတယ်။ လိုအပ်မယ့်ပစ္စည်းပစ္စယတွေကို အကုန်လုံး အဆင်သင့်ဖြစ်နေစေဖို့ တချိန်လုံး လုံးပန်းနေရတယ်။ ဆပ်ပြာတောင် ကာဘော်လစ် နဲ့ ရွှေဝါ ပြန်သုံးရတော့မယ့်ခေတ်ကြီးမှာ တန်ဖိုးကြီးဆေးပစ္စည်းတွေ ဝယ်ရသယ်ရတဲ့အလုပ်က တကယ် မလွယ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အကုန် လိုလေသေးမရှိ ပြည့်စုံပါတယ်။ လူနာတွေကလည်း ပြည့်လျှံလန်နေတာပေါ့လေ။ ဒီခေတ်ဒီအခါကြီး အလကားကုတဲ့ဆေးရုံဆိုတာ ဘယ်နားသွားရှာလို့ ရမှာတုန်း။ ၃ နှစ်တောင် ပြည့်လုပြီ။ ခွဲလူနာစာရင်းမှာလည်း ၇၀၀ နား ကပ်လာပြီ။ […]

ချန်ဂင်တို့စခန်း (၃၀၃)

သုံးရွေ့လည်မှာ သုံးပန်လှလုပ်နေရတဲ့ ဆရာချန်ဂင်ကလေးဟာ ဆေးရုံမှာကပ်ရတယ် သိပ်မရှိတော့ သိသိသာသာ စိမ်းကားပြသူကြီးကတော့ မောင် Loki ပါပဲ။ သူလည်း ကိုယ်တို့ဆီကို အတင်းခေါ်လို့တောင် ပြန်လာမအိပ်တော့ဘူး။ ထမင်းကျွေးချိန်ပါ ပြန်မလာလို့ လိုက်လိုက်ခေါ်ရတယ်။ ထုံးစံအတိုင်းပေါ့ကွယ်။ ဒီသူငယ် အဲ့သလိုမျိုး အအိပ်အစားမမှန်အောင် ဇွဲသန်စရာ ဘာအကြောင်းရှိရဦးမှာလဲ။ “သူတို့ကြောင့်ပဲ မောင်နဲ့မြနဲ့ မပစ်ပဲ နှစ်လသံသရာရှည်။ တချစ်တည်း ချစ်ရပြန်ပါသည်။” တဲ့။ သို့ပေမယ့်လည်း မောင်မင်းကြီးသားက ကမြင်းကျောပွေလီသဗျ။ တောင်ညာဒေဝီ မ Sophie အပြင်မှာ မြောက်နန်းစံတွေ အနောက်နန်းမတော်တွေ စံစားလိုတယ်။ ကိုယ့်မှာတော့ ဒင်းတို့ အမျိုးဂုဏ်ဇာတိဂုဏ် မြင့်မားရေးအတွက် မဘသတွေဆန်ပြီး မျိုးတူဇာတ်တူ ရှာဖွေပေးစားထားသော်လည်း ယောက်ကျားတို့သဘာဝ မဖောက်ပြားပဲ မနေနိုင်ပဲကိုး။ မိဖြူတို့ မိကျားတို့က ဆေးရုံမှာပျော်တဲ့သူတွေမို့ မောင် Loki […]