အကြင်နာစစ်ရင်

ဒီမှာရောက်နေတာ လေးနှစ်ရှိပြီဆိုတော့ ရာသီအပြောင်းအလဲတွေက အဆန်းတကြယ် မရှိတော့ပါဘူး။ နေသားကျလာပြီ လို့ ဆိုရမယ်။ အခုက မိုးတွင်းဆိုတော့ မိုးတွေ တအားရွာတယ်။ ချောင်းရေတွေ မြင့်တက်လာပြီး တခါတခါ တောင်ကျရေတွေ တလဟော ဆင်းလာတတ်တယ်။ တချို့နေရာတွေမှာ ကမ်းပါးပြိုပြီး တံတားလေးတွေ မျောပါသွားကြတယ်။ လွင်ပြင်ချိုင့်ဝှမ်းတွေက ရေပြင်ကျယ်ကြီး ဖြစ်သွားတယ်။ ဒါတွေက နှစ်တိုင်းဖြစ်နေကျ အပြောင်းအလဲတွေပါ။ ငှက်ဖျားတွေ မတရားပေါတဲ့ရာသီ ရောက်လာပြီလေ။ ကိုယ်တို့လည်း ငှက်ဖျားဖြစ်ကြတယ်။ ဒါလည်း မထူးဆန်းတဲ့ကိစ္စ။ မနှစ်က ဆေးသင်တန်းဆင်းသွားတဲ့ကလေးတွေဆို ရောက်ရာအရပ်မှာ ငှက်ဖျားကုနိုင်ပါလိမ့်မယ်။ ဆေးရဖို့ကတော့ တော်တော်ရုန်းကန်ရမှာပေါ့။ စစ်ခွေးတွေက လေယာဉ်နဲ့တင် ဗုံးကြဲတာ မဟုတ်ဘူး။ ဆေးဝါးသယ်တဲ့လမ်းကြောင်းမှာလည်း ဒလန်တွေ၊ ထောက်လှမ်းရေးတွေနဲ့ အသည်းအသန် ဖမ်းဆီးသိမ်းယူနေတယ်။ ကိုယ်တို့ဘက်မှာ ထောက်ပို့ နဲ့ ထောက်လှမ်းရေးတွေ အရေးတကြီး […]

လာမယ့်နှစ်မှာ ရည်းစားထားမယ်

“သတိရတိုင်း မေတ္တာပို့တယ်။ ဘယ်ဆီများ ရောက်လို့နေတာလဲ။ အချေ့ရယ်။” ဟော တွေ့ပါပြီဗျာ။ မေတ္တာတွေလည်းစူး။ သစ္စာတွေလည်းစူး။ ဘုရားရော ကျမ်းရောစူးကုန်တာ။ မီးသွေးတုံးလေးပဲ ကျန်တယ်။ ဖားဆောင်းသားတွေ ဘယ်လောက်များ ပျော်နေကြမလဲ မသိ။ ကိုယ်တောင် တော်တော် ပျော်နေမှပဲကို။ ဘယ်ပြောနိုင်မလဲ။ အဲ့ဒီနှစ်ကောင်က ကိုယ်တို့ဆေးရုံကို အကြိမ်ကြိမ် လာကြဲခဲ့တဲ့ကောင်တွေလည်း ဖြစ်နိုင်တာပေါ့။ လိပ်စာများသိလို့ကတော့ အိမ်တိုင်ယာရောက်တောင် ဟဟ သွားပေးချင်သေး။ ကိုယ်လိုပဲ မေတ္တာဝိုင်းပို့နေကြတဲ့သူတွေလည်း ရှိဦးမှာပါလေ။ တစ်ယောက်ချင်းကျိန်ဆဲတာ မထိရောက်ဘူးလို့ ထင်နေရင် သန်းနဲ့ချီသော လူသားများရဲ့အမုန်းကျိန်စာက ဘယ်လိုနေသလဲ ခံစားကြည့်လိုက်ပေါ့။ နာရေးဓါတ်ပုံလေး တင်ကြည့်ပါလား။ ဝက်ဝက်ကိုကွဲနေမှာ။ ကမ္ဘာကြီးက ပျက်ကာနီးလို့ judgment day များ ရောက်နေပြီလား မပြောတတ်။ အကုသိုလ်ကောင် အစုအဝေးကြီးဟာ အရေခြုံမျက်နှာဖုံးတွေ ကွာပြီး တူရာတူရာ […]