ချန်ဂင်တို့စခန်း (၂၃၂)

ကလေးတွေ ဂိမ်းဆော့တဲ့အခါ လယ်ဗယ်တက်တက်လာရင် ပို၍ပို၍ အခက်အခဲတွေ ရင်ဆိုင်လာရသလိုပါပဲ။ ဘဝက ကိုယ့်ကိုစစ်တဲ့ စာမေးပွဲတွေဟာ အရင်ကနဲ့စာရင် ခက်သည်ထက် ခက်ခက်လာလို့ ဒီတစ်ခါတော့ဖြင့် “အား” ကနဲအော်ပြီး ထွက်ပြေးချင်စိတ်တောင် ပေါက်ပါတယ်။ တောထဲတောင်ထဲ အလွန်ခက်ခဲရှားပါးတဲ့အရပ်မှာ လိုတိုင်းတတိုင်း ရအောင် ရှာဖွေစုဆောင်းပြီး ဆေးကုနေတဲ့ကာလအတွင်း သတ္တိကိုလည်း စမ်းသပ်ပြီးပြီ။ သီလကိုလည်း စမ်းသပ်ပြီးပြီ။ ပညာကိုစမ်းနေတာလည်း မပြီးနိုင်မစီးနိုင်။ ဘယ်အထိအောင်များ တတ်ပြရဦးမှာပါလိမ့်။ သံလမ်းရိုးဘက်က ပြန်လာတဲ့အခါ ကိုယ့်ရဲ့ လုံခြုံရေးစည်းက ကျိုးပေါက်ခဲ့ပြီမို့ အရမ်းကို သတိဝီရိယထားပြီး စွန့်စွန့်စားစား ခရီးနှင်ရတယ်။ လူလည်း အရေခွံလဲရတယ်။ ယာဉ်လည်း အမျိုးမျိုးပြောင်းရတယ်။ အဖွဲ့လည်း အုပ်စုခွဲပြန်ရတယ်။ ဒီရပ်ဒီရွာမှာ ကိုယ့်ကို စွန့်စွန့်စားစား စောင့်ရှောက်ပို့ဆောင်မယ့်သူ မရှားဘူး။ သူတို့ကျေးဇူးနဲ့ ဆေးရုံကို ဘေးကင်းလုံခြုံစွာ ပြန်ရောက်ပါတယ်။ […]

ချန်ဂင်တို့စခန်း (၂၃၁)

“အကိုတို့ရဲ့မေတ္တာ၊ မမတို့က ချစ်တာ၊ စေတနာက ထူးတာ… အာ့ဟဟ ထူးတာ။ အဝေရာညွှန်းပြုပါလို့ မြတ်ပရမေကို အပ်ပါသည် …” အဲ့သလောက် ခြေဆင်းကလေးနဲ့ဆို ချန်ဂင် ဘာသီချင်းဆိုတော့မယ်မှန်း ပရိသတ်ကြီးက သိပြီးလောက်ပါပြီ။ စိတ်ပူနေတဲ့သူတွေ ဘဝင်အေးအောင်လို့ “အခြေလည်းဖြိုးတယ် အနေလည်းတိုးတယ် မသေပဲကိုးကွယ်” ဆိုတဲ့အကြောင်းကို ပေတရာဆီလျှောက်ပါလို့ မြင်သလောက် ပြနေရတာလည်း အမှန်ပါပဲ။ လူချင်းတွေ့တဲ့သူတွေကတော့ “အောင်မယ်မင်း မသေလို့တွေ့ရ။ မေ့နိုင်ပါ့ဦးမလား။” ဆို ပြေးကိုဖက်ကြတာ။ ငါ့နှယ်နော်။ တီးပေးမယ့်သူများရှိရင် အဲ့သီချင်း အစအဆုံးဆိုပြီး ထကပလိုက်ချင်ရဲ့။ မမြရင်နဲ့ ကိုယ်နဲ့ကလည်း အဖြစ်ချင်းတူပါပေတယ်။ ကိုယ့်ရဲ့အသက်ကိုးချောင်းထဲက နောက်တစ်ချောင်းကို ထားပစ်ခဲ့ရပြန်ပြီခမျ။ ၂၃၀ နဲ့ ရပ်သွားတော့မယ့်ဟာ ဘုရားသခင် အလိုတော်အရ ၂၃၁ ကို ဆက်ရေးနိုင်ခဲ့ပြီလေ။ တကယ်တော့လည်း ကိုယ့်အသက်နဲ့ ရင်းရလို့သာ […]

ချန်ဂင်တို့စခန်း (၂၃၀)

“ချော်ရည်အပြည့်နဲ့ မီးပြင်းတောင်ကိုလေ သံကွန်ခြာတောင် လုံအောင်မဖုံးနိုင်ပေ။ မဆိုင်တာတွေးပြီး မကြောက်နဲ့ မိန်းကလေးရေ။ နေပါစေ။ လူတွေသိလေ ပိုကောင်းလေ။” ပြောင်းလဲမှုတွေက အရှိန်အဟုန်နဲ့ ဖြစ်လာတဲ့အခါ သက်ရောက်မှုတွေကလည်း အင်နဲ့အားနဲ့ ဖြစ်လာပါတယ်။ ဒီအခြေအနေရောက်မှတော့ သံကွန်ခြာသော်လည်းကောင်း၊ တာတမံသော်လည်းကောင်း ဖုံးအုပ်တားဆီးခြင်းငှါ မစွမ်းသာတော့ဘူးပေါ့။ မျောက် ၃ ကောင်ပုံ ဇောက်ထိုးချိတ်တာ၊ မာရဝိဇယပရိတ်ရွတ်တာဆိုတာတွေလည်း မိုးကြိုးပစ်ရာ ထန်းလက်နဲ့ကာသလိုသာ ရှိပေလိမ့်မယ်။ ဒယ်ဒီပါပါး ဖားသားဖေဖေ တရုတ်ကြီးက အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ တော်ဖို့ရပ်ဖို့ပြောတာတောင် “ကြားစကားများ မယုံနဲ့ဟေ့ ။ ဘေးဖယ်ထား။” ဆို ခပ်မိုက်မိုက် ဆက်ချစ်နေကြတုန်း။ မောင်ကြင်စိုးကလေး ကြိုးစင်တက်ရမယ့် ခြေလှမ်းတွေကို ဘယ်အရာကမှ တားဆီးပိတ်ပင်စရာ မရှိတော့ပါဘူး။ ဧကန်ဧက ဒိဌအမြန် ကြည့်ဖို့သာပြင် ရုံတင်ရန်အသင့် ဖြစ်နေပြီ။ အမယ် လိုင်းပေါ်များ တက်တက်ဖတ်လိုက်ရင် […]

ချန်ဂင်တို့စခန်း (၂၂၉)

“မင်နီကြက်ခြေခတ်တွေ မြင်တိုင်းလေ မူလတန်းကျောင်းသားဘဝကို အောင့်မေ့တယ်။ စာတွေဖြေစဉ်တိုင်းမှားနေလို့၊ သင်္ချာတွေ အဖြေရှာတိုင်း မှားနေလို့ ဆရာမက ကြက်ခြေခတ်တယ်။ မမှားဖို့ ကြိုးစားရဦးမယ်။” ကိုစောဘွဲ့မှူးရေးတဲ့ ဒီသီချင်းဟာ လွှမ်းမိုး ဆိုတုန်းကနဲ့ ကဗျာဘွဲ့မှူး ပြန်ဆိုတာနဲ့မှာ စာသားနည်းနည်းပြောင်းပါတယ်။ ဆင်ဆာကြောင့် ဖြစ်မယ် ထင်ပါရဲ့။ ဆရာမ က အလကားနေရင်း ကြက်ခြေခတ်တာ မဟုတ်ဘူး။ မှားနေလို့ ဆိုတာထည့်ဆိုပြီး မမှားဖို့ ကြိုးစားရဦးမယ် လို့ ထပ်ဖြည့်ထားပါတယ်။ကိုယ်လည်း ငယ်ငယ်က မင်နီကြက်ခြေခတ်တွေ ရခဲ့ဖူးတာပေါ့။ ကြက်ခြေခတ်တွေ များများရမှ ကိုယ် ဘာမှားနေမှန်းသိပြီး ပြင်စရာ ရှိတာပြင်၊ စာမေးပွဲဖြေတော့ မမှားအောင် ဂရုစိုက်ပြီး အမှတ်တွေ အများကြီး ရတာလေ။ ဒါ့ကြောင့် ကိုယ်က ကြက်ခြေခတ်တွေကို မကြောက်ဘူး။ ကိုယ့်အမှားကိုယ် မသိမှာ မပြင်နိုင်မှာကိုပဲ […]

ချန်ဂင်တို့စခန်း (၂၂၈)

“တူနှစ်ကိုယ် လျောင်းမွေ့ကြတာရယ်၊ ဆောင်းငွေ့ကကြွယ်ကြွယ်၊ လောင်းကလေးနဲ့ကွယ်။” တဲ့။ ဒီလောက်ချမ်းတဲ့အေးတဲ့အချိန်ကြီး ချောင်းထဲက လှေပေါ်မှာအိပ်ရင် သေရချည်ရဲ့ကွယ်။ မနက်ခင်းဆို ချောင်းရေက အငွေ့တွေပျံတက်ပြီး မြူတွေပိတ်နေတာ။ လူကလည်း ရေထိဖို့နေနေသာသာ မီးပုံနဲ့တောင် ခွါမရဘူး။ ဒီမှာတော့ ငါးဖမ်းတာ အဲ့လောက် အပင်ပန်းမခံကြပါဘူး။ ညဦးပိုင်း ချောင်းစပ်မှာ ဓါတ်မီးနဲ့ထိုးပြီး ကောက်ရိုက်လိုက်ရင် အိပ်ပျော်နေတဲ့ ငါးတွေ အကုန်မိတယ်။ အကောင်ရေများရင် ဘက်ထရီအိုးနဲ့ ရှော့တိုက်ဖမ်းကြတယ်။ အဲ့လိုမလုပ်ရဘူး ပြောပေမယ့် ခိုးလုပ်ကြတာပါပဲ။ ဘယ်သူစောင့်ကြည့်နိုင်တာလိုက်လို့။ ပိုဆိုးတာကတော့ ဟိုးအထက်ဘက်ထိတက်ပြီး ငါးမိုင်းခွဲကြတာပါ။ တခါတလေ မိုင်းက လက်ထဲမှာတင် ကွဲသွားလို့ ဖြတ်ပစ်ရတာတင် ၂ ယောက်ရှိသွားပြီ။ တစ်ခါတစ်ခါခွဲရင် ငါးတွေ ဘာလီပုံးနဲ့အပြည့်ရတယ်လေ။ သောင်းပြောင်းရောရာပေါ့။ ကြီးကြီးငယ်ငယ် အရွယ်အစားစားပဲ။ ငါးကလေးတွေက ချိုပေမယ့် ကိုယ်တို့သိပ်မစားဖြစ်ဘူး။ ခုတ်ရကိုင်ရ […]

ချန်ဂင်တို့စခန်း (၂၂၇)

ဆေးရုံ ၂ နှစ်ပြည့် ကို အလှူလုပ်ချင်နေတုန်း အလှူရှင်ကလည်း မနှစ်ကလို လှူချင်ပါတယ် လို့ ဆက်သွယ်လာတော့ တော်တော်လေး ဝမ်းသာသွားပါတယ်။ ကုန်ဈေးနှုန်းတွေက မနှစ်ကထက် ၂ ဆ တက်နေပေမယ့် မဖြစ်ဖြစ်အောင် လုပ်မယ် လို့ ရည်စူးထားပြီးသား။ အလှူလာမယ့်ဦးရေကလည်း မနှစ်ကထက် ၂ ဆမက ရှိတာ။ သို့သော်လည်း လူသိရှင်ကြား အကျယ်တဝင့်တော့ မလုပ်လို။ မာရ်နတ်မင်း တပည့်သားမြေးတွေသိရင် ပဇီကြီးမှာလို ဗုံးလာကျဲဦးမှာ မဟုတ်လား။ တိုးတိုးတိတ်တိတ် ကျိတ်စီစဉ်ပြီး အလှူမလုပ်ခင် ညနေရောက်မှ နက်ဖြန်မနက် ဆေးရုံကို မုန့်စားကြွပါဆိုပြီး တစ်အိမ်တက်ဆင်း သကြားလုံးနဲ့ လိုက်ဖိတ်တယ်။ အမေကြီးများအဖွဲ့က ချက်ပြုတ်ပြင်ဆင်ပေးပြီး အပျိုလူပျိုများအဖွဲ့က ဧည့်ခံကျွေးမွေးပါတယ်။ အကျွေးအမွေးကတော့ ရေစိမ်/ဆန်စီး ရှမ်းခေါက်ဆွဲပါ။ ရန်ကုန်မှာစားရတဲ့ ရှမ်းခေါက်ဆွဲနဲ့ နည်းနည်းမှ […]