Month: August 2022

ဟိုးအရင် လှထုံတို့ရွာအကြောင်း ရေးတုန်းက ဒီအရပ်ဒေသက လူတွေရဲ့ အခြေအနေကို ဟာသနှောပြီးရေးခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီစကားက ရန်ကုန်မှာလည်း နယ်လူနာတွေဆီက ကြားနေကျ စကားပါပဲ။ “အို ဆရာကလည်း ကျွန်မတို့က တောသူတောင်သားပဲဟာကို။ ဘယ်သိမှာတုန်းတော့။” တဲ့။ အခု အဲ့ဒီစကားလေး ပြန်ကြားယောင်မိပြီး ရယ်တောင် မရယ်နိုင်ပါဘူး။ ဒီလူတွေ တကယ်ကိုပဲ မသိနားမလည်နိုင်လွန်းတဲ့သူတွေပါ။ သူတို့ခမျာ ဆရာဝန်အစစ်တောင် သိပ်မြင်ဖူးတဲ့သူတွေ မဟုတ်တော့ ဆရာဝန်ဆိုရင် ဒေါက်တာ ရယ် ဒေါက်တာမ ရယ် နှစ်မျိုးပဲ ရှိတယ် လို့ အောင့်မေ့နေပုံပဲ။ အထူးကုဆရာဝန်တွေဘာတွေ သူတို့မသိဘူး။ အဲ့ဒါကြောင့် ခွဲစိတ်ဆရာဝန်ဆီလာပြီး “ဒီမှာမခွဲဘူး။ ရွာက ဆရာဝန်ဆီမှာပဲ ပြန်ခွဲမယ်။ လွှဲစာ ရေးပေးလိုက်။” လို့ အားမနာ လျှာမကျိုး လာပြောရဲတာပဲ။ မမအိုဂျီဆီမှာလည်း သူ့ကိုကျော်ပြီး […]

ဒီနေ့တော့ ဆယ်ဇင်းတုန်းက ဗော်လံတီယာလုပ်တဲ့ ကလေး နှစ်ယောက် လမ်းကြမ်းပေါ်မှာ မွေးနေ့ကိတ်ကြီး မပျက်မစီးသယ်လာပြီး ဆရာ့မွေးနေ့မို့ဆို ရောက်လာပါတယ်။ မသေကောင်း မပျောက်ကောင်း ပြန်တွေ့ရတဲ့သူတွေဆိုတော့ ဝမ်းသာတယ် ဆိုပေမယ့်လည်း ရွာမှာ ကမ္ဘာပျက်တဲ့ ကိုယ်တွေ့ဖြစ်ရပ်တွေ ပြန်ပြောကြတဲ့အခါ တော်တော်ကို စိတ်မကောင်းဖြစ်ရပါတယ်။ အခုမှ ရယ်ကာမောကာ ဇာတ်ကြောင်းပြန်နိုင်တာ။ ရင်ထဲမှာတော့ မနာပဲ နေပါ့မလား။ ကိုယ်နဲ့ သိကျွမ်းသမျှ ရွာသူရွာသားတွေ အဆင်မှပြေရဲ့လား။ အသေအပျောက်များ ရှိကြသလား။ ရွာက နောက်ဆုံးထွက်လာတဲ့သူကိုမှ မေးရတာဆိုတော့ ဖြစ်ကြောင်းရယ်တဲ့ကုန်စင်ပါပဲ။ ဆယ်ဇင်းအပြင်ဘက် တာဝါတိုင်နားက တပ်ခွဲတစ်ခွဲကို KIA + PDF က သိမ်းလိုက်တယ်။ တပ်ခွဲမှူး ဗိုလ်ကြီးက ထွက်ပြေးပြီး ပုန်းနေရတယ်။ မနက်ကျတော့ ဆယ်ဇင်းရဲစခန်းထဲ ဝင်ပြေးသွားတယ်။ အဲ့ဒီအခါ ဆယ်ဇင်းရဲစခန်းကို ဝိုင်းတယ်။ […]

ဒီမနက် မိုးလင်းတော့ မိုးကလည်း သည်းလိုက်တာ။ အုန်းအုန်းကို ဆန်နေတာပဲ။ ဘယ်နေရာကြည့်ကြည့် မိုးကလွဲလို့ ဘာမှ မမြင်ရအောင် ရွာတယ်။ သည်းလွန်းတော့ အိပ်ရာနိုးလည်း ငုတ်တုတ် ထိုင်စောင့်နေရတယ်။ ဆေးရုံပြန်လို့ မရသေးဘူး။ ဒီတခါမိုးက ရေတွေပါတော့ တိတ်တောင်မတိတ်သေးဘူး။ မြေပြင်က ရေပြင်ဖွေးဖွေးကြီး ဖြစ်သွားတယ်။ ချောင်းကနေ တက်တဲ့ရေ မဟုတ်ဘူး။ ချောင်းထဲကို ဆင်းမယ့်ရေတွေ အိုင်နေနှင့်တာ။ ၅ လပိုင်းကတည်းက ရွာတဲ့မိုး။ ၈ လပိုင်းတောင် ကုန်တော့မယ်။ ကောင်းတုန်းကောင်းဆဲပဲ။ နေ့မရွာနိုင်တောင် ညဘက်တော့ မှန်မှန်ရွာတယ်။ နှစ်တိုင်း ဒီလိုပဲ ရွာနေကျလား။ ဒီနှစ်ကျမှ ထူးထူးခြားခြား မိုးများနေတာလား မပြောတတ်။ အောက်ပြည်အောက်ရွာက လာတဲ့သူတောင် မြောက်ဖျားမိုးကို အထူးတဆန်း ဖြစ်နေပြီ။ ဒီနေရာမှာ ဒီလိုမိုးတွေရွာမှပဲ ချောင်းကလေး မြောင်းကလေးတွေကနေ […]

ဘဝ ဟာ အမြဲတမ်းတော့ ပဋာမြေလူး ဇာတ် က နေရတာ မဟုတ်ပါဘူး။ မုန်တိုင်းကြားမှာလည်း လေပြေ ရှိပါတယ်။ ၁၉/၇ မှာ တစ်ခါ၊ ၈/၈ မှာတစ်ခါ၊ ကမ္ဘာပျက်ပြီးတဲ့ ဆယ်ဇင်းရွာဟာ အခုတော့လည်း လူသူစွန့်ခွါပြီး သူခိုးဓါးပြတို့ ဖောက်ထွင်း ယူငင်ရာ အရပ် ဖြစ်ခဲ့ပါပြီ။ ရွာသားတွေက စစ်ရှောင်စခန်းတွေမှာ ရောက်နေကြပြီကိုး။ အများပြည်သူက ဝိုင်းဝန်းပံ့ပိုးကြတာကြောင့် ယာယီအားဖြင့် စားဝတ်နေရေးတော့ အဆင်ပြေနေကြပါတယ်။ ကိုယ်လည်းပဲ တတပ်တအား ကူနေပါရဲ့။ ကိုဗစ်စင်တာမှာ ဗော်လံတီယာလုပ်တဲ့ ကလေးတွေဆီလည်း မုန့်ဖိုးလှမ်းပို့ပေးလိုက်တယ်။ သူတို့လည်း ကိုယ့်ဆွေမျိုးသားချင်း နီးစပ်ရာမှာ တကွဲတပြားစီ ဖြစ်ကုန်ကြပြီ။ မသေမပျောက် မိသားစု စုံစုံလင်လင် ရှိနေရင်ပဲ ကြံဖန် ဝမ်းသာနေရတဲ့ အဖြစ်။ ဆယ်ဇင်းမှာ ရက်တွေကြာလာရင် ဒီကောင်တွေ […]

ကမ္ဘာ့သမိုင်းမှာ စစ်ဘုရင် စစ်မင်း စစ်ကဲတွေ ဦးစီးတဲ့ စစ်တပ်ကြီးတွေ အများအပြား ရှိခဲ့ပါလိမ့်မယ်။ မဟာအလက်ဇန္ဒါးရဲ့စစ်တပ်ကြီး၊ ဂျူးလီးယက်ဆီဇာ ရဲ့ စစ်တပ်ကြီး၊ အာသောကမင်းကြီးရဲ့ စစ်တပ်ကြီး၊ ချင်းရှီဝမ်တီရဲ့ စစ်တပ်ကြီး၊ နောက်ပိတ်ဆုံး ဂျာမဏီ၊ အီတလီ၊ ဂျပန်တို့ရဲ့ စစ်တပ်ကြီးတွေအထိ ဖတ်ဖူးကြားဖူးကြပါလိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း မင်းအောင်လှိုင်ရဲ့ ဒီကနေ့ မြန်မာ့တပ်မတော် ဆိုတာကြီးလောက် ကောက်ကျစ်စုတ်ပဲ့၊အောက်တန်းကျ၊ လိမ်လည်လှည့်ဖျားတတ်သော သူခိုးဓါးပြ စစ်တပ်ကြီးမျိုးကတော့ ဘယ်တုန်းကမှ ဘယ်မှာမှ အလားတူ မရှိခဲ့ဖူးပါဘူး။ သူတို့ပြောတဲ့ ရာဇဝင်မှာ စာတင်ထားအပ်သောတို့ ၊ သမိုင်းမော်ကွန်းထိုးအပ်သောတို့၊ ဆိုတာ ဒီပုံဒီနည်းမျိုး ဖြစ်နေတာပေါ့နော်။ ကိုယ့်အချင်းချင်း လူမဆန်အောင် သတ်လွန်းဖြတ်လွန်းလို့ သူများတကာက တော်ပါတော့၊ ရပ်ပါတော့၊ မလုပ်ပါနဲ့တော့၊ အကြိမ်ကြိမ် ဖြောင်းဖျ ပြောဆိုတာတောင် “ဘယ်ကဟုတ်ရမှာလဲ။ ငါတို့က […]

ညအိပ်ချိန်တောင် အရေးပေါ်လူနာလာရင် ဆေးရုံပြန်ပြန်ကြည့်နေရတဲ့သူတွေဆိုတော့ ပိတ်ရက်တွေ နားရက်တွေဆိုတာလည်း ရှိမနေတော့ပါဘူး။ “ဒီနေ့က တင်းဂွေနေ့လေ။ ဘေးဘေ။” လည်း မလုပ်နိုင်ဘူး။ လကုန်သွားမှသာ “ဟင် လကလည်း ကုန်ပြန်ပလား။” ဆို တစ်လစာ စာရင်းတွေ ကောက်ကောက် ချုပ်ရတယ််။ ဒါပေမယ့်လည်း နားရက်က သူ့ဘာသာသူ ကြံဖန်ရပါတယ်။ ခွဲလူနာ မရှိတာ ၃-၄ ရက်လောက် ကြာသွားပြီဆို လူလည်း အနားရ၊ ခွဲခန်းထဲက ပစ္စည်းတွေလည်း ပေါင်းထုပ်ပြင်ဆင်ပြီးသားဖြစ်၊ စင်ပေါ်က ရေတိုင်ကီတွေလည်း ရေတင်ပြီးသား အပြည့်ရတာပေါ့။ မနေ့ကဆို ထမင်းမစားခင် တရေး၊ ထမင်းစားပြီး တရေး၊ အိပ်ရေးဝသွားတယ်။ တိုက်ပွဲတွေ နေ့စဉ်ရက်ဆက် မဖြစ်တာလည်း မင်္ဂလာတစ်ပါးပဲ မဟုတ်လား။ ကလေးတွေလည်း အလှည့်နဲ့ နားလို့ ရတာပေါ့။ သူတို့လည်း အားပြန်ဖြည့်ချိန် […]