ဒီအလုပ်ကို လူမိုက်တွေပဲလုပ်မယ်။ လူလိမ်မာတွေ မလုပ်ဘူးဆိုတာက ကိုယ်ရောက်နေတဲ့အရပ်ရဲ့ ကာလံဒေသံတွေနဲ့ဆိုင်ပါတယ်။ လက်နက်ကြီးရော လက်နက်ငယ်ရော အုန်းကနဲ ဒိုင်းကနဲ ကျနေတဲ့ စစ်မြေတလင်းမို့လို့ အခန့်မသင့်ရင် လမ်းမှာဂိသွားနိုင်တဲ့ အန္တရာယ် ရှိပါတယ်။ ပိုဆိုးတာက စစ်ဆေးရေးဂိတ်ပေါင်းများစွာကို ကျော်ရဖြတ်ရဦးမှာ။ ဘယ်နေရာမှာ ငါ့ဆွဲစိလိုက်မှာပါလိမ့်ဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့ ခရီးသွားရပါတယ်။ လက်ကိုင်ဖုန်းကို reset မချရုံတမယ် ဖယ်ရှားခြင်းတွေပြုပြီးမှ အာကာထွန်းဘောင်းဘီဝတ် ရာဘာဖိနပ်စီးပြီး ရွှံ့အလူးလူးနဲ့ ရုပ်ပေါက်အောင် သွားရတာ။ ကားနဲ့သွားမရရင် ဆိုင်ကယ်နဲ့ ၊ ဆိုင်ကယ်ပါရုန်းမရရင် လူကိုယ်တိုင် ဗွက်ထဲဆင်းရုန်းရတာကိုး။ ကားဆရာကတော့ တစ်ဂိတ်ဝင် တစ်မျိုး ပုံပြောတာပါပဲ။ “ရွာဦးကျောင်းဆရာတော် အသည်းအသန်ဖြစ်နေလို့ လစ်တော့မယ်။ သူ့ခမည်းတော်နဲ့ မိသားစုတွေကို အသက်မီအောင် သွားပင့်လာတာ။ သွားလက်အုန်းမျယ်နော်။ သက်လား။” ဆိုတာကတမျိုး။ “ဒါ ကျနော့်လော်ပန်။ နေမကောင်းလို့ […]
Month: August 2021
လှထုံတို့ရွာ (၁)
အင်တာဗျူးမေးခွန်းတွေ ဖြေဖန်များလာတဲ့အခါ ကိုယ့်ဆရာသမားများရဲ့ ပညာရှိစကားများထဲမှာ နာယူမှတ်သားမိတာလေးတွေ ပြန်ပေါ်လာပါတယ်။ “မေးခွန်းဆိုတာ အမျိုးမျိုးရှိတယ်။ သူက ဘာသဘောနဲ့မေးချင်တာလဲ ဆိုတာ သိမှ ကိုယ်က သူလိုချင်တဲ့အဖြေကို တည့်အောင်ဖြေနိုင်မှာ။ သိလို၍မေးခြင်းလော။ ညှိလို၍ မေးခြင်းလော။ ရိလို၍ မေးခြင်းလော။ ကလိလို၍ မေးခြင်းလော။ အရင် သဘောပေါက်အောင် လုပ်ရတယ်။” တဲ့။ ဟုတ်ပ။ ခုများတော့ ဆရာကောင်းတပည့် ပန်းခေါင်းလှန်နိုင်ပါပြီ။ ဖွလို၍ မေးခြင်းလော။ ဆွလို၍မေးခြင်းလော။ ရွလို၍ မေးခြင်းလော။ ချက်ဆို နားခွက်က မီးတောက်ပါလေရော။ “ကိုဗစ်ကပ်ရောဂါကြီးဖြစ်နေတာ ဆရာလည်းမြင်မှာပါ။ အသေအပျောက်တွေ အရမ်းများတယ်လေ။ ဆေးရုံတွေမှာလည်း ဆရာဝန်တွေ မလုံလောက်ဘူးဆိုတော့ ဆရာ့အနေနဲ့ CDM လုပ်မိတာ မှားတယ်လို့ မထင်ဘူးလား။ ဆေးရုံကို အလုပ်ပြန်ဝင်ပြီး လူနာတွေကို ကိုယ်တတ်တဲ့ပညာနဲ့ ဆေးကုချင်စိတ် […]